به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبری العالم، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر عرب در سرمقاله امروز خود در روزنامه القدس العربی به موضوع اتحاد بین کشورهای عرب شورای همکاری خلیج فارس و وضعیت عربستان پرداخته است.
این نویسنده نوشت: پس از سپري شدن بيش از 30 سال از تاسيس شوراي همكاري خليج فارس نشانه‌هاي پيري زود‌رس بر چهره آن نمايان شده است. تسلط عربستان سعودي بر اين شورا به علت نافرماني برخي از اين كشورها از آن به طور تدريجي در حال از بين رفتن است.
عربستان ظرف چند سال اخير تاكنون سه طرح به شوراي همكاري ارائه كرده است كه هر سه آنها شكست خورده است.
اولين طرحي كه عربستان پيشنهاد كرد ايجاد پول واحد بين كشورهاي شوراي همكاري بود كه با مخالفت عمان و امارات مواجه شد. امارات درباره مقر دائم بانك مركزي آن با عربستان دچار اختلاف شد و موضع كويت نيز در هاله اي از ابهام بود.
دومين پيشنهاد عربستان كه با شكست مواجه شد پيشنهاد آن براي ملحق شدن اردن و مغرب به عضويت شوراي همكاري بود كه هيچ يك از كشورهاي عضو شوراي همكاري از اين طرح حمايت نكردند. در اين باره به اردن و مغرب حدود پنج ميليارد دلار كمك مالي به عنوان جبران خسارت شهروندان به علت ناامني پرداخت شد.
سومين پيشنهاد عربستان پيشنهاد ناگهاني آن براي انتقال از مرحله همكاري به مرحله اتحاد در شوراي همكاري خليج فارس بود و حتي خبرهايي منتشر شد مبتني بر اينكه ممكن است اتحاد بين عربستان و بحرين براي آغاز اين طرح در نشست سران شوراي همكاري در رياض اعلام شود، اما اين طرح عربستان نيز با مخالفت هاي جدي سه كشور عمان، كويت و امارات عربي متحد با اين توجيه كه اين طرح بايد به طور ريشه اي بررسي شود با شكست مواجه شد.
كاهش نفوذ عربستان در داخل شوراي همكاري همزمان بود با شكست ديگر آن در عرصه عربي زيرا روابط آن با هر يك از كشورهاي عراق سوريه در اوج وخامت بود.
در اين باره رياض متهم است كه از ناآرامي‌ها در سوريه حمايت مي كند و حتي بشار اسد رئيس جمهوري سوريه در مصاحبه تلويزيوني با شبكه تلويزيوني روسيه-24 با لحن تمسخرآميز گفت سوريه درسهای دمكراسي عربستان را نمي خواهد.
همچنين روابط عربستان با مصر نيز تيره است زيرا بيشتر مردم مصر عربستان را به حمايت از رژيم سابق و پسمانده‌هاي آن متهم مي كنند.
همچنين روابط اين كشور با تونس نيز در به همان درجه تيره است زيرا رياض از تا آخرين لحظه از رژيم زين العابدين بن علي رئيس جمهو سابق اين كشور حمايت كرد و پس از انقلاب نيز به بن علي پناه داد.
روابط رياض با يمن نيز به همين دليل تيره است و مردم اين كشور آل سعود را متهم مي كنند كه تا آخرين لحظه از علي عبدالله صالح، رئيس جمهوري، اين كشور براي كشتن مردم حمايت كرد.
همچنين روابط اين كشور با سودان الجزاير، لبنان نيز تيره است.
نگراني عمده عربستان از قدرت و نفوذ روبه رشد جمهوري اسلامي در منطقه است. در واقع عربستان نگران افزايش نفوذ ايران به ويژه در كشورهاي بحرين، سوريه، عراق و لبنان است. اين نگراني رياض به ويژه پس از افزايش اعتراض های دمكراسي خواهي در بحرين افزايش يافت.
آل‌سعود دريافته‌اند كه موجوديت رژيم حاكم در بحرين در معرض خطر واقعي قرار دارد از اين رو، به اين فكر افتاد كه تنها برون رفت از اين بحران وحدت بين بحرين با عربستان است تا مخالفان را بتواند سركوب كند. عربستان در حالي خواهان وحدت با بحرين شده است كه پيش از اين با وحدت مصر و سوريه و وحدت جريان هاي قومي مخالفت كرده بود.
اعلام اتحاد بين كشورهاي شوراي همكاري نيازمند اين است كه شروط آن براي اين امر مهيا شود. اعلام چنين اتحادي نيازمند وجود زمينه هاي دمكراسي، آزادي، فعاليت هاي آزاد سياسي و تاكيد بر اصل مساورات استوار است كه هيچكدام از اين شروط فراهم نيست.
بي گمان هيچ يك از مردم بحرين با هرگونه الحاق كشورشان به عربستان مخالف اند زيرا در عربستان حتي به زنان اجازه رانندگي داده نمي شد و مردم اين كشور با ابتدايي ترين آزادي هاي سياسي مانند انتخابات پارلماني، وجود احزاب يا حق برگزاري تظاهرات مسالمت آميز آشناه نيستند.
غيبت سلطان قابوس بن سعيد، پادشاه عمان و شيخ خليفه بن زايد رئيس امارات در نشست اخير رياض نشان دهنده گستره اختلافات آنها با عربستان و ديگر اعضاي شوراي همكاري است.