به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم در فناوری تولید این کیسه از موادی شیمیایی استفاده می‌شود که جلوی رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها را می‌گیرد و اجازه می‌دهد که غذا برای مدت طولانی‌تری به همان حالت اولیه خود باقی بماند.
اگر چنین کیسه‌ای راه خود را با بازارهای مصرف باز کند، می‌تواند به دوران بیات شدن یا کپک زدن غذاهای روزمره باشد پایان دهد ٬ مانند نانی که دو روز پیش خریده‌ایم یا پنیری که هفته‌ها پیش خریده‌ایم.
شرکت دارویی جانسن و شرکت پلاستیک ساز سیمفونی انوایرونمنتال، دو سال روی این پروژه کار کرده اند تا با همکاری همدیگر، فناوری مورد نیاز برای ساخت این کیسه را ایجاد کنند.
در زمان حاضر این دو شرکت در حال مذاکره با چندین شرکت تولید کننده غذا و همچنین سوپرمارکت‌ها برای استفاده از این کیسه‌ها در محصولاتشان هستند.
به ادعای مسئولان شرکت سیمفونی انوایرونمنتال، می توان از این روش برای تولید کارت‌های بانکی و اوراق بهادار بانکی پلاستیکی جدید نیز استفاده کرد که بیشتر دوست‌دار محیط زیست باشند.
آزمایش‌ها نشان می‌دهند که این نوع پلاستیک می‌تواند زمان نگهداری نان و پنیر را در خارج از یخچال، بدون استفاده از نگه‌دارنده‌های غذایی افزایش دهد.
مایکل استفان، مدیر سمفونی انوایرونمنتال می‌گوید: «این پلاستیک همچنین ظرفیت استفاده برای تازه نگاه داشتن میوه، سبزی و حتی گوشت را داراست. ما توانستیم شیوه‌ای را برای تولید پلاستیک ابداع کنیم که ضد میکروب باشد و بتوان از آن در بسته‌بندی غذایی استفاده کرد. ما آزمایش‌های بسیاری را بر روی بسته‌بندی غذاها انجام داده‌ایم و نتایج آزمایش‌های ما هم بر روی نان و هم بر روی پنیر، نشان از کاهش مقدار کپک رشد کرده بر روی این محصولات دارد».
تنها در انگلستان، سالیانه نزدیک به 15 میلیون تن غذا دور ریخته می‌شود که بیشتر آن ناشی از کپک زدن و فاسد شدن غذاست. در بین این غذاها، نان بیشترین دور ریز را دارد، دور ریز نان در خانواده‌های این کشور در حدود ۴.۴ میلیون تن است که حدود یک سوم مقدار نانی است که توسط خانواده‌های انگلیسی خریده می‌شود.
فن‌آوری تولید شده توسط این دو شرکت، که D2P نام گرفته است، مواد شیمیایی ضد باکتری و ضد قارچ را در این پلاستیک تثبیت می‌کند. این روش می‌تواند باکتری‌هایی همچون سالمونلا، ای. کولی و لیستریا را که باعث مسمومیت غذایی می شوند، کنترل کندو همچنین می‌تواند رشد قارچ‌ها بر روی نان‌ها و چیزهای دیگر، مثل قارچ ماکور پیریفورمیس که سبب نرم شدن میوه و فاسد شدن آنها می‌شود، و یا پنیسیلیوم روکروفورتی که در پنیر پیدا می‌شود، را کنترل کند.
آقای استیفن افزود: «در آغاز ما انتظار داشتیم که از این فناوری در جاهایی مثل لوله‌ها و دست‌گیره‌ها درها برای کاهش گسترش باکتری‌ها استفاده کنیم. همچنین می‌توان از این فناوری در الیاف‌های دست ساز و بنابراین در لباس‌ها استفاده کرد تا از رشد باکتری‌هایی که تولید بوی بد می‌کنند، جلوگیری شود".