به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، دوازده میلیون کولی از بیش از هزار سال پیش در اروپا زندگی می‌کنند که در این قرن‌های متمادی تحت تبعیض و ظلم قرار گرفته‌اند.
درحالیکه کولیها اکنون پرجمعیت ترین اقلیت قاره اروپا هستند، هنوز از ساکنان محروم آن محسوب می شوند.
به نوشته اشپیگل آنلاین؛ با وجود سکونت کولی‌ها در کشورهای غربی مانند آلمان، فرانسه و اسپانیا، کسی به آنها اهمیتی نمی‌داد و از وضعیت آنها در جنوب اروپا سؤالی نمی‌کرد  تا اینکه تعداد زیادی کولی از بلغارستان و رومانی مهاجرت کردند و تعداد هم برای درخواست پناهندگی از صربستان و مقدونیه آمدند. بین سال های 2011 و 2012 تعداد آنها دو برابر شد. هانز پیتر فردریک وزیر سابق کشور آلمان تلاش کرد که هر چه زودتر از دست این مهاجران راحت شود و مانع ورود تعداد بیشتری از آنها به کشورش شود به همین دلیل از دولت‌های کشورهایِ محل سکونت کولی‌ها خواست که وضعیت معیشتی شان را بهبود ببخشد تا در کشورهایشان بمانند.
سایت خبری تحلیلی "ایلاف" نوشت: با یک سفر به منطقه آنتِنا در حومه بلگراد پایتخت صربستان می توان به راحتی مطالبات کولی‌های مقیم این کشور، بلغارستان و رومانی را درک کرد. منازل این منطقه از آب محروم هستند و سرویس بهداشتی آنها فقط یک چاله‌ است به صورتیکه بوی ادرار ، تعفن و پلاستیک سوخته از هوای این منطقه استشمام می شود. 
یک کولی 28 ساله به نام رامیز با 600 کولی دیگر در آنتنا زندگی می کند؛ وی با 40 یورو قطعه زمینی به مساحت 8 مترمربع در محل تخلیه زباله خریده و خانه ای محقر در آن ساخته است.
رامیز می گوید: " کولی‌ها ساکنان نامرئی بلگراد هستند". نیمی از ساکنین منطقه آنتنا پاسپورت یا گواهی ولادت ندارند و به چشم دولت صربستان دیده نمی شوند و از خدمات اجتماعی محرومند.
اکثر کولی‌های منطقه آنتنا به علت جنگ دهه نود کوزوو به این منطقه مهاجرت کردند، و امیدوارند که در آینده نزدیک خود را به غرب ثروتمند برسانند.
کولی‌ها نه تنها برای رهایی از فقر بلکه برای نجات از تبعیض و ظلم نیز می خواهند که از مناطق خود فرار کنند.
یکی از نهادهای راست افراطی رومانی اخیراً خواستار عقیم کردن زنان کولی شده است.
تظاهراتی ضد کولی ها نیز در سال 2013 در پایتخت بلغارستان برگزار شد و گروهی آشوب طلب نیز سال 2012 به خیابان های جمهوری چک ریختند و خواستار اعدام کولی ها در اتاق های گاز شدند.
فعالان حقوقی اعلام می کنند که وضعیت کولی ها در مجارستان بسیار نامناسب است. به گفته "گابور داروچی" مدیر مؤسسه ای که از طرح های تربیت و آموزش کولی ها حمایت مالی می کند؛ کولی ها پیوسته در معرض تبعیض قرار دارند و نمی توانند کاری برای خود بیابند و کودکان شان نیز در هیچ جایی آموزش نمی بینند.
"سولت بایر" یکی از مؤسسان حزب حاکم و مشاور نخست وزیر مجارستان مدعی شده است: "اکثر کولی ها آمادگی ادغام در جامعه را ندارند زیرا می خواهند از هر کسی دزدی کنند و اگر با مقاومت طرف مقابل مواجه شوند، وی را می کشند.
اشپیگل آنلاین به نقل از بایر گزارش داد " این کولی ها حیوان هستند و مانند حیوان رفتار می کنند و نباید روی زمین وجود داشته باشند و باید به هر نحو ممکن راه حلی درباره  قضیه آنها پیدا کرد".
در آلمان هم به منازل کولی ها حمله می شود، کودکان آنها تهدید شده و به زنان شان توهین می کنند.
کشورهای اروپایی ثروتمند دیگری با کولی ها بیش از سایر کشورها دشمنی می کنند . دولت ایتالیا تلاش می کند که کولی ها را در اردوگاه های جداگانه و در کانتینرها اسکان دهد که یکی از این اردوگاه ها به نام سالونی در حومه رم – پایتخت – واقع است .