به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، نتایج این تحقیقات که توسط دانشمندان دانشگاه هاروارد آمریکا انجام شد، نشان داد گرایش به سمت فست فود در آمریکا که از نظر سطح کالری و بهداشت کنترل نشده، ظرف پنجاه سال گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است.
دکتر گن تزون رئیس تیم تحقیقات گفت: همزمان با شیوع این پدیده، روند شیوع دیابت در میان شهروندان نیز افزایش یافته است.
این دانشمندان با بررسی و تحلیل داده های مربوط به کنترل تغییر در وضعیت سلامت 58 هزار زن و 41 هزار مرد به مدت چهل سال، به این نتیجه رسیدند: مصرف غذایی که در منزل آماده و پخته شده است، سالم ترین راه برای تأمین نیاز بدن به مواد غذایی است و در عین حال، خطر ابتلا به دیابت نوع دو را ندارد.
به نوشته سایت روسیا الیوم، دکتر گن تزون گفت: از بین کسانی که در این تحقیقات شرکت کردند، افرادی که غذای خانگی را ترجیح دادند 13 درصد کمتر از کسانی که فست فود را ترجیح دادند، به دیابت مبتلا شدند.
بدن ما برای تولید انرژی به سوخت نیاز دارد، که از مواد غذایی به دست می‌آید. این مواد نهایتاً در بدن به یک قند ساده به‌نام گلوکز تبدیل می‌شوند.
گلوکز وارد جریان خون و سپس سلول‌ها شده و برای تولید انرژی و رشد بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد. درصورتی که قند به علت وارد نشدن به سلول‌ها درخون باقی بماند، قند خون افزایش می‌یابد. این واقعه چیزی است که در بیماری دیابت رخ می‌دهد.
علت بروز این بیماری، کمبود انسولین یا عمل نکردن آن است. انسولین هورمونی است که از غده لوزالمعده (پانکراس) ترشح می‌شود. این ماده کلیدی، موجب ورود قند به سلول‌ها می‌شود تا قند، برای تأمین انرژی مورد استفاده قرار گیرد یا برای مصارف بعدی ذخیره شود. بدون وجود انسولین، قند نمی‌تواند از جریان خون خارج و وارد سلول‌ها شود.
دیابت به دو نوع عمده دیده می‌شود: دیابت نوع یک و دیابت نوع دو. در دیابت نوع یک غده پانکراس توانایی تولید انسولین را ندارد و تولید انسولین بسیار کم یا متوقف می‌شود. دیابت نوع یک معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی آغاز می‌شود، اما ممکن است در هر سنی شروع شود.
متخصصان، این نوع دیابت را یک بیماری خود ایمنی دانسته و معتقدند که عامل وراثت و عوامل محیطی به درجات نامعلوم در ایجاد آن مؤثر هستند.
در دیابت نوع دو، غده لوزالمعده انسولین تولید می‌کند اما مقدار آن ناکافی است و یا بدن نسبت به آن مقاوم است و توانایی استفاده از آن را ندارد. این نوع دیابت بیشتر در افراد مسن (بالای 40 سال) دیده می‌شود.
دیابت نوع دو معمولاً با رژیم غذایی مناسب، ورزش و همراه با مصرف قرص مهار می‌شود.
گاهی اوقات، وقتی لوزالمعده بیش از حد تنبل می‌شود و یا در موارد خاص دیگری، فرد مبتلا به دیابت نوع دو نیز ممکن است به انسولین نیاز پیدا کند.
تفاوت اساسی بین این دو نوع دیابت آن است که در دیابت نوع اول، فرد برای ادامه حیات نیاز به مصرف انسولین دارد، زیرا سلول‌های بتای لوزالمعده از بین رفته است و بدن قادر به تولید انسولین نیست.
اگر چه بعضی از افراد مبتلا به دیابت نوع دوم نیاز به مصرف انسولین پیدا می‌کنند؛ اما غالباً شروع مصرف انسولین پس از عدم پاسخ به درمان با قرص‌های خوراکی است.