خبرنگار شبکه العالم روز پنجشنبه گزارش داد، داستان لؤی به تنهایی برای محاکمه اشغالگران و خون هایی که از چشمان وی جاری شد، کافی است.
خبرنگار شبکه "العالم" پس از حمله رژیم صهیونیستی به غزه در سال 2008 با لؤی که در آن زمان کودک بود ملاقات کرد. وی در آن حملات بیناییش را از دست داد ولی اکنون پس از چندین سال کاملا مشخص است که این رژیم نتوانسته اراده اش را از وی بگیرد، او امروز دیگر بزرگ شده و صاحب خانواده شده است.
لؤی به خبرنگار العالم گفت: خدا را شاکرم و راضی هستم از نعمتی که به من ارزانی داشت، خدا را شکر می گویم در آسانی و سختی، برایم مهم نیست که بینایی ام را از دست داده ام، گرچه دو چشمم نمی بیند اما عزام و اراده ام بسیار بالاست، من از رژیم صهیونیستی و حملاتش نمی ترسم.
"ام بکر" همسر صبح گفت، هر قدر که مصدوم شده باشد، دارای عزم و اراده بسیار قوی است، اگر بشنود جنگی علیه غزه در راه است، نمی ترسد.
اما سخت ترین لحظه برای لؤی که همواره آرزو داشت کودکش را ببیند آن است که کودکش روزی خواهد پرسید، چرا پدر مرا نمی بیند.
لؤی گفت، رژیم صهیونیستی مرا فقط از چشمانم محروم نساخت بلکه رژیم مرا از پدر، مادر، خواهر، همسر، فرزند و تمام مردم فلسطین محروم ساخت، رژیم صهیونیستی مرا از بسیاری چیزها محروم نمود.
همسرش گفت، وقتی حامله بودم آرزویش آن بود که صاحب فرزند شود تا وقتی بزرگ شود با او در دل کند
لؤی ادامه داد، وقتی رژیم صهیونیستی حمله اش را آغاز کند نمی ترسم، اراده ام قوی است، فقط برای کودکان بی گناهی می ترسم که پدر، مادر، برادر، چشم و پایشان را از دست بدهند.