به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، روزنامه لبنانی السفیر روز جمعه در مطلبی نوشت: روابط عربستان و حزب الله لبنان فراز و نشیبهای بسیاری را پشت سر گذاشته و از مراحل بسیاری عبور کرده است، در تمام این مراحل علی رغم وجود برخی تناقض ها و تضادها، "عنصر سوریه"، حدود روابط بین "حریریسم سیاسی" و مقاومت را ترسیم می کند. و گواه این مدعا عبور از مراحل جنگ ژوییه 1993، تلاش برای وارد کردن ارتش به حوزه عملیاتی نیروهای سازمان ملل "یونیفل" در همان سال و حمله موسوم به "خوشه های خشم" در بهار 1996 و در نهایت آزادسازی (جنوب لبنان از اشغال دشمن در سال 2000 ) بود.
در آن زمان به رهبران حزب الله گفته شد بهای این پیروزی را ازمحبوبیتی که در جهان عرب و اسلام دارد خواهد پرداخت. به این ترتیب که تلاشهای تبلیغاتی وسیعی برای تخریب وجهه مقاومت اسلامی و معرفی آن به عنوان تروریسم شروع خواهد شد.
در تمام این مراحل دو طرف تمایل بسیاری به همزیستی و پرهیز از قطع کامل خطوط ارتباط نشان می دادند. حتی تعدادی از رهبران حزب الله، در چارچوب تلاش برای مهار بحران سیاسی که پس از ترور رفیق حریری به وجود آمده بود، راهی عربستان شدند.
در جریان جنگ ژوییه 2006 هم حزب الله قصد داشت تمام مسائل همراه با این جنگ 33 روزه از جمله توطئه کشورهای عربی علیه مقاومت در لبنان را پشت سر بگذارد اما وقتی که رژیم اسرائیل علی رغم اراده حکومتهای عربی و سفرای عربی در سازمان ملل در واپسین ساعت ها، تصمیم به توقف جنگ گرفت، کشورهای عربی با طرح صدور قطعنامه "فصل هفتم"، تلاش کردند ناکامی رژیم اسرائیل را درآن جنگ جبران کنند، درحالی که صهیونیست ها به ناچار با قطعنامه بین المللی موافقت کردند، قطعنامه ای که تبدیل به سوپاپ اطمینانی برای ثبات و آرامشی شد که تا کنون جنوب لبنان را در برگرفته است.
بر کسی پوشیده نیست که بحران سوریه نقطه عطفی درروابط سعودی ها و حزب الله شد. زیرا هر دو طرف از همان ابتدای بحران عملا درگیر جنگ غیر مستقیم شدند: حزب الله در دفاع از نظام سوریه و عربستان و متحدان لبنانی اش در حمایت از گروههای تروریستی موسوم به نیروهای معارض رو در روی هم قرار گرفتند. حتی برخی اسناد اروپایی نشان می دهند که تعدادی افسران امنیتی لبنان از سال 2005 به بعد برای ایجاد و تأسیس گروههای معارض سوری در لبنان تلاش کردند!
اقدام اخیرعربستان(معرفی حزب الله به عنوان یک گروه تروریستی) سئوالات بسیاری را در خود دارد از جمله این که نشان می دهد کشورهای حاشیه خلیج فارس با توجه به اراده جدی امریکا و روسیه برای رسیدن به راه حل مسالمت آمیز قبل از شروع شمارش معکوس برای برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در امریکا تا چه اندازه نسبت به آینده مسئله سوریه دچار یأس و سرخوردگی شده اند.
اغلب مناقشات بین المللی مربوط به لغو کمک مالی عربستان به لبنان یک بار دیگر نشان می دهد که جامعه بین الملل تا چه حد نگران ثبات و آرامش لبنان است تا جاییکه که یک هیئت پارلمانی لبنانی که به ریاست یاسین جابر در نیمه دوم فوریه گذشته عازم واشنگتن شده بود به وضوح دریافت که امریکا بالاخره تسلیم امر واقع شده است و پذیرفته است که حزب الله در خاک سوریه رو در روی گروههای تروریستی ایستاده است. به این معنا تصمیم عربستان عبارت است از یک جشن بزرگ برای تصمیمی که از قبل گرفته شده است زیرا هیچ کس در کشورهای حاشیه خلیج فارس جرأت آن را نداشت که خود را وابسته به حزب الله یا هر گروه مذهبی دیگری معرفی کند.
حال براساس تصمیم اخیر اقدام هایی که برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس سالها پیش علیه لبنانیها درپیش گرفته اند اکنون وجهه قانونی پیدا کرده و تسهیل می شود؛ اما اینبار به بهانه طرحی که حزب الله را یک گروه تروریستی معرفی کرده است. سعودیها باید بدانند که در جنوب یا حومه بیروت یا بقاع یا حتی در برخی مناطق جبیل و کسروان به ندرت می توان خانواده ای پیدا کرد که دست کم یکی از اعضای آن روابط تشکیلاتی یا انتفاعی با حزب الله یا یکی از مؤسسات وابسته به آن نداشته باشد؛ مضافا بر اینکه حزب الله خدمات و کمکهای مالی، خدماتی، اجتماعی و بهداشتی به هزاران نفر از محیط پیرامون خود ارائه می دهد.
وانگهی کشورهای حاشیه خلیج فارس چگونه با افراد یک مذهب به طور کامل برخورد خواهند کرد. آیا می توانند هر لبنانی را که با محیط پیرامونی حزب الله در تماس است اخراج کنند و آیا می توانند املاک و اموال لبنانیها را با استناد به قانون "مبارزه با تروریسم" خاص کشورهای خود مصادره نمایند و اگر چنین اتفاقی بیفتد دولت لبنان با این وضعیت چگونه برخورد خواهد کرد. مخصوصا که تروریسم تعریف بین المللی واحدی ندارد و آیا کشورهای حاشیه خلیج فارس می توانند تماس لبنانیهای مقیم با خویشاوندان و خانواده خود در لبنان را تماس با تروریستها تلقی کرده و برای آنها مجازاتهای قانونی و قضایی تعیین کنند؟ یکی از رهبران عالیرتبه حزبی در لبنان در تحلیل سرانجام جنگی که عربستان بر سر لبنان راه انداخته به این نتیجه می رسد که برای حل این معضل هیچ راهی جز رفتن عربستان و ایران به پای میز مذاکره نیست.هرچند که ریاض تمام راههای میانجی گری با تهران را به روی امریکا و روسیه و فرانسویها و آلمانیها و پاکستانیها وعمان بسته است.
208-9