العالم-ایران
اندیشکده شورای روابط خارجی در گزارش خود با عنوان "آزمون ریاست جمهوری ایران" نوشت: رقابت‌ها در انتخابات ریاست جمهوری ایران میان شش نامزد احزاب مختلف به روزهای اوج خود رسیده است. اصلاح طلبان در این میان از حسن روحانی رئیس‌جمهور ایران حمایت می‌کنند، هر چند وی در سهم کوچکی از برنامه‌های آنها شریک است. روحانی در چهار سال فعالیت خود در این سمت، اقدامات کمی در این زمینه انجام داده است، اما اصلاح‌طلبان احساس می‌کنند که وی از گزینه‌های دیگر بهتر است.
این رقابت انتخاباتی نیز مثل همیشه به دقت از سوی ناظران خارجی مشاهده می‌شود چراکه رئیس‌جمهور در ایران هم‌چنان قدرت قابل توجهی در نظام سیاسی پیچیده این کشور دارد. رئیس‌جمهور قوه مجریه را سرپرستی، دیپلماسی را هدایت، بودجه را مشخص و اقتصاد را اداره می‌کند.
در فضای کنونی نامزدها، روحانی مرکز سیاسی را اشغال کرده است. کمپین او روی دستاوردهای اقتصادی متمرکز شده و از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) دفاع می‌کند. وی یک ادعای قابل قبول را مطرح می‌کند؛ این‌که یک اقتصاد در معرض فروپاشی را تحویل گرفت و توافق برای کاهش انزوای بین‌المللی ایران و باز شدن راه بهبود وضعیت لازم بود. سال‌ها سوء مدیریت به علاوه تحریم‌های بین‌المللی به افزایش تورم و بیکاری منجر شده بود. پس از گذشت چهار سال از ریاست جمهوری روحانی اقتصاد تا حدی توانست قدرت خود را بازیابد. صندوق بین‌المللی پول در سال گذشته اعلام کرد که رشد واقعی تولید داخلی ایران 7.4 درصد افزایش یافته و نرخ تورم تک رقمی شده است. بخشی از این بهبود وضعیت اقتصادی با رفع تحریم‌های بین‌المللی ایران ممکن شد که به این کشور اجازه داد نفت بیش‌تری بفروشد و به بازار جهانی دسترسی پیدا کند.
روحانی اغلب از توافق هسته‌ای که به ایران اجازه داده است ظرفیت غنی‌سازی خود را حفظ کند، دفاع می‌کند. در حقیقت وی تاکید می‌کند این توافق به ایران اجازه می‌دهد تا قابلیت‌هایش را در طول زمان توسعه دهد. روحانی هم‌چنین به ساخت سانتریفیوژهای IR-8 در ایران اشاره می‌کند که با کارآیی بالاتری در مدل‌های کنونی کار می‌کنند و می‌گوید که توافق برنامه تحقیق و توسعه ایران را محدود نمی‌کند. روحانی در سال 2013 وعده داد که چرخه اقتصاد را مثل سانتریفیوژها همراه با حفظ غنی‌سازی اورانیوم رونق می‌دهد.
وی در حالی به رقابت‌های انتخابی بازگشته است که می‌گوید به هر دوی این اهداف دست یافته است.
شورای روابط خارجی در ادامه گزارش خود به ارائه جزئیاتی درباره رقبای حسن روحانی دراین انتخابات پرداخت و نوشت: ابراهیم رئیسی که روزی شاگرد آیت‌الله خامنه‌ای رهبری ایران بوده است، یکی از رقبای اصلی روحانی و فردی اصولگراست. اگرچه وی با پنجاه و شش سال سن نسبتا جوان محسوب می‌شود، چند دهه در قوه قضائیه ایران به عنوان دادستان کل و قاضی دادگاه ویژه روحانیت فعالیت کرده است.
اصولگرایان آمار بالای بیکاری را در ایران که حدود 12 درصد برآورد می‌شود، هدف قرار می‌دهند و می‌گویند که این وضعیت نشان می‌دهد روحانی نتوانسته به وعده خود در خصوص بهبود وضعیت اقتصادی با حصول توافق هسته‌ای عمل کند. رئیسی نیز در همین راستا در شعارهای انتخاباتی‌اش روی اشتغال‌گرایی تمرکز کرده است، هرچند که وی هنوز نگفته چگونه می‌خواهد این کار را انجام دهد.
کاندیداتوری محمد قالیباف شهردار تهران نیز یکی از تمهیدات این رقابت‌ها است. این سومین باری است که قالیباف نامزد انتخابات ریاست جمهوری می‌شود. تندروها نگران‌اند که حضور وی در این رقابت‌ها رای اصولگراها را بشکند و این به نفع روحانی است.
با این حال، قالیباف و رئیسی هر دو عملکرد روحانی را هدف قرار می‌دهند و هنوز باید منتظر ماند و دید آیا آنها در انتخابات باقی می‌مانند یا نه. اصولگراها ترجیح می‌دهند که حمایت خود را روی یک نامزد قرار دهند و تجربه انتخابات سال 2013 را تکرار نکنند که به پیروزی روحانی منجر شد.
به گزارش این اندیشکده آمریکایی، در این انتخابات آن‌طور که انتظار می‌رفت به سیاست خارجی پرداخت نشده است. به نظر می‌آید که روی ادامه فعالیت‌های گسترش یافته ایران در خاورمیانه یک اتفاق نظر وجود دارد و نامزدها به طور کامل گفته‌اند که از برنامه جامع اقدام مشترک حمایت و آن را حفظ خواهند کرد.
پیش‌بینی نتیجه این انتخابات غیرممکن است اما روحانی برای این‌که بتواند به سیاست‌های خود ادامه دهد باید قاطعانه پیروز شود.
ایسنا