به گزارش پایگاه اطلاع رسانی العالم، روزنامه القدس العربی چاپ لندن در سرمقاله امروز خود نوشت: باراک اوباما رئيس جمهوري آمريکا تلاش مي کند تا پيش از مداخله براي تغيير رژيم‌هاي ديکتاتوري و انتشار اصول دموکراتيک، وجهه کشور خود را درجهان تغيير دهد و در اين راه بر کمک‌هاي هيلاري کلينتون وزير امورخارجه و رقيب خود در انتخابات رياست جمهوري گذشته آمريکا تکيه مي‌کند اما سئوال اين نيست که آيا اوباما در اين رويکرد موفق شده بلکه سئوال اين است که چرا رياست آن هنوز ادامه دارد و هم پيماناني را به دور خود جمع کرده است.
لازم به ذکر است دولت اوباما از بسياري از شعارهاي دولت بوش پسر شانه خالي کرد و هنوز مبارزه با تروريسم يکي از برجسته ترين اولويت‌هاي اين دولت است اما به ندرت اين عبارت را در بيانات و اظهارات مقامات اين کشور مي‌شنويم يا مي‌خوانيم، اوباما معتقد است جنگ با تروريسم فقط از مسئوليت‌هاي امريکا نيست بلکه از آنجائي که يک مسئله جهاني است به همکاري همه کشورهاي دنيا نيازمند است و همه کشورها بايد براي مقابله با آن و به رياست آمريکا با هم يک‌پارچه شوند.
ديدگاه اوباما درباره مبارزه با تروريسم هنوز مورد تاييد قرارنگرفته و حتي کمک کشورهاي جهان را نيز نتوانسته به خود جلب کند بلکه رياست اين جنگ توسط آمريکا مورد شک و ترديد است، زيرا کشورهاي بزرگ جديدي مانند برزيل، هند، چين و روسيه با قدرت در حال تحميل خود بر نقشه جهان هستند اين درحالي است که مبارزه امريکا با تروريسم پس از گذشت ده سال از پرتاب اولين گلوله در افغانستان با ناکامي هاي متعددي روبرو شده است.
درست است که آمريکا هنوز بزرگترين قدرت نظامي و اقتصادي جهان است اما اين کشور هنوز مانند گذشته به دليل محدوديت هاي ناشي از شکست در جنگ عراق و افغانستان و متحمل شدن هزينه‌هاي کلان که تاکنون بيش از يک تريليون دلار برآورد شده، از آزادي کافي برخوردار نيست. بنابراين جاي تعجب ندارد که کنگره امريکا با مداخله نظامي مستقيم دولت اوباما در درگيري‌هاي ليبي يا تهيه اعتبارهاي مالي لازم براي سرپوش گذاشتن بر هزينه‌هاي نظامي مخالفت کند. چندي پيش اظهارات رابرت گيتس وزير دفاع امريکا را شنيديم که از کشورهاي عضو پيمان ناتو مي خواست تا با تکيه بر خود، هيچ چشم‌داشتي از دولت آمريکا براي حمايت از تلاش‌هاي جنگي آنها در ليبي يا هر مکان ديگري نداشته باشند، زيرا مشکل ليبي مربوط به کشورهاي اروپايي است. پس از گذشت ده سال از مبارزه با تروريسم و به عبارت دقيق‌تر از حملات يازدهم سپتامبر سال 2001 ، دولت امريکا هنوز در حال جبران شکست‌ها و ناکامي‌هاي خود است و تلاش مي‌کند زيان‌هاي آن را به حداقل رسانده و هيبت و شکوه خود را به عنوان يک کشور بزرگ همچنان حفظ کند.
اين کشور همچنان در جنگ‌هاي دراز مدتي شرکت مي‌کند که به نظر نمي‌رسد برون رفت نزديکي براي آن وجود داشته باشد که اين مسئله و سياست خارجي اوباما مبني بر شراکت دادن نيروهاي منطقه‌اي در جنگ ليبي، ايجاد گروه تماس براي بررسي بحران این کشور، درگير کردن کشورهاي عربي مانند قطر و امارات در جنگي که اعضاي پيمان ناتو نيزدر کنار انقلابيون و بر ضد معمر القذافي حضور دارند و هم چنين اقدام اتحاديه عرب مبني بر صدور قطعنامه در زمان عمرو موسي براي سرپوش گذاشتن قانوني براي درگير کردن ديگر کشورها، اين تفاوت را به روشني بيان مي‌کند و مي‌تواند دور شدن اوباما از سياست‌هاي دولت سابق، يعني بوش پسر را به تصوير بکشد.
بدون شک رياست آمريکا برجهان با سرعت درحال تحليل است که مي توان اين روند را در نافرماني صريح روسيه و چين و مخالفت آنها با دعوت براي حضور در چهارمين نشست گروه بين‌المللي تماس براي بررسي بحران ليبي که جمعه گذشته در استانبول برگزار شد، وهم چنين انتقاد اين دو کشور از نقض قطعنامه 1973از سوي اعضاي پيمان ناتو درخصوص ليبي و بمباران غير نظاميان و تغير رژيم طرابلس به وضوح ديد.