العالم _ فلسطین اشغالی
وبسایت پولیتیکو در مطلبی نوشت: در ماه مه سال 2003، معاون رئیس موساد یک برنامه سری ویژه را به سران سازمان جاسوسی اسرائیل ابلاغ کرد. این برنامه نتیجه 4 ماه تلاش بی وقفه اسرائیل و راهبردی فوق سری برای متوقف کردن فرایند پیشرفت ایران در حوزه فناوری هسته ای بود.
در حالی که هم اکنون نتانیاهو و ترامپ در کاخ سفید برای از هم پاشیدن توافق هسته ای ایران نقشه می کشند، شاید مروری بر تلاش های خصمانه سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی در این خصوص جالب توجه باشد.
"تامیر پاردو" و "مئیر داگان" از رؤسای پیشین سازمان اطلاعات و جاسوسی اسرائیل (موساد)، در این خصوص اظهار کردند: «فرض ابتدایی این بود که کشوری مانند ایران که از فناوری پیشرفته و منابع غنی برخوردار است، در نهایت در برنامه هسته ای خود به موفقیت خواهد رسید. به عبارت دیگر، توقف فوری این برنامه تنها می توانست با تفییر هویت و تفکر سیاسی غالب در ایران اتفاق بیفتد.»
پاردو در ادامه افزود: «در چنین موقعیتی، اسرائیل سه گزینه پیش رو دارد: نخست، حمله به ایران و تسخیر این کشور؛ دوم، تغییر حکومت در ایران؛ و سوم، متقاعد کردن حکومت فعلی ایران به درک این موضوع که در صورت تداوم فعالیت های هسته ای باید بهای بیشتری نسبت به توقف آن بپردازد.»
به این دلیل که گزینه اول و دوم غیرواقعی و دور از انتظار به نظر می رسد، تنها گزینه پیش رو گزینه سوم است. بر این اساس سازمان جاسوسی اسرائیل تصمیم گرفت هر چه در توان دارد، اعم از اقدامات پنهان و آشکار، را برای اعمال فشار بیشتر و در نهایت دست کشیدن ایران از تداوم برنامه هسته ای خود به کار ببندد؛ در نتیجه مقامات ایران به این نتیجه خواهند رسید که برنامه هسته ای ارزش پرداختن این بهای گزاف را ندارد.
پولیتیکو در ادامه نوشت بنابراین، موساد این برنامه را به صورت یک رویکرد پنج جانبه ابلاغ کرد: تشدید فشارهای دیپلماتیک بین المللی، تحریم های اقتصادی، حمایت از آشوبگران و معترضان در ایران به منظور کمک به تغییر حکومت در این کشور، نابودی و تخریب محموله های تجهیزات و مواد خام مورد نیاز برای پیشبرد برنامه هسته ای و در نهایت عملیات های مخفیانه از جمله خرابکاری و ایجاد اختلال در تاسیسات و ترور چهره های اصلی در برنامه هسته ای ایران.
ابعاد چنین رویکردی به طور خاص در عملیات های مخفیانه و خرابکارانه نمود پیدا کرد و ترور دانشمندان ایرانی نمونه بارز آن بود. این در حالی است که مقامات اسرائیل پیش از این به ترور دانشمندان ایرانی اذعان نکرده بودند. این نخستین بار بود که بزرگترین عملیات های اطلاعاتی، جاسوسی، سیاسی و دیپلماتیک برای متوقف کردن یک کشور از دستیابی به فناوری هسته ای صورت می گرفت.
به منظور حمایت از چنین اقداماتی علیه ایران، «جرج بوش» رئیس جمهور پیشین آمریکا و «ایهود اولمرت» نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی در یک توافق دوجانبه، موجبات همکاری میان سازمان های سیا، موساد، آژانس امنیت ملی آمریکا و سازمان جاسوسی ارتش اسرائیل موسوم به «آمان» را فراهم کردند. این یک توافق بسیار غیرمعمول میان واشنگتن و تل آویو بود. حتی کشورهایی که نزدیک ترین روابط را با یکدیگر دارند، چنین روابط اطلاعاتی میان آنها غیرمعمول قلمداد می شود.
این اتحاد اطلاعاتی میان آمریکا و اسرائیل برای مقابله با پیشبرد برنامه هسته ای ایران تمام تلاش خود را، اعم از اعمال تحریم های شدید اقتصادی و مقابله با واردات محموله های موردنیاز، به کار بست. عملیات های خرابکارانه برای نابودی تجهیزات هسته ای ایران و ایجاد اختلال در عملکرد سانتریفیوژها نیز از این قبیل اقدامات بود. همچنین یکی از بزرگترین و مهم ترین تلاش های مشترک سازمان های جاسوسی واشنگتن و تل آویو علیه ایران، استفاده از بدافزار «استاکس‌نت» به منظور خرابکاری در تاسیسات غنی سازی اورانیوم نطنز بود.
با این حال ایرانی ها همچنان مستحکم به حرکت خود ادامه می دادند. آخرین حربه موساد علیه ایران ترور دانشمندان هسته ای این کشور بود. براساس چند منبع صهیونیستی، سازمان جاسوسی اسرائیل برنامه ترور دانشمندان هسته ای را با آگاهی سازمان سیا عملی کرده بود. موساد چند دانشمند هسته ای مهم ایران را در فهرست ترور قرار داد. 5 شهید هسته ای ایران که به دست موساد ترور شدند، به شرح زیر است:
• مسعود علی محمدی
• مجید شهریاری
• داریوش رضایی نژاد
• مصطفی احمدی روشن
• رضا قشقایی
در عین حال، هشیاری ایران در کشف و خنثی سازی توطئه های موساد علیه این کشور موجب شد بسیاری از اقدامات رژیم صهیونیستی ناکام بماند.
نگارنده همچنین نتیجه می‌گیرد: تحت قانون اساسی آمریکا ترور دانشمندان امری غیرقانونی و نامشروع است. با این حال، سازمان سیا همواره همکاری با موساد در ترور دانشمندان ایرانی را تکذیب کرده است.