العالم . فلسطین اشغالی
"حق فلسطینیان در بازگشت غیرقابل سازش است و تنها ملت فلسطین است که حق تصمیم گیری در این خصوص را دارد".. اینها عبارات اسراء البحیصی خبرنگار العالم در غزه است که هدف نیروهای رژیم اشغالگر قرار گرفت.
البحیصی تاکید کرد که جمعه بازگشت پیام مردم غزه به جهانیان است. بسیاری گمان می کردند که فلسطینی ها در محاصره و بحران های داخلی خود گرفتار شدند و گمان می کردند که محروم کردن فلسطینی ها از غذا و دارو سبب خواهد شد تا آرمانهای ملی خود را کنار بگذارند؛ اما آنچه که در تظاهرات بازگشت روی داد ثابت کرد که دلتنگی فلسطینی ها به سرزمینهای خود بزرگتر و فراتر از آن است که محاصره صهیونیست ها بتواند به آن لطمه ای بزند.
وی افزود که مشارکت در این تظاهرات خطرات بسیاری به دنبال دارد و رژیم اشغالگر تعمدا خبرنگاران را هدف قرار می دهد تا آنها را از انتقال واقعیت بازدارد. اما این امر بر اصرار و پافشاری ما افزود. زیرا این امر یک وظیفه ملی و اخلاقی است.
البحیصی خاطرنشان کرد: آنچه که این بار شرایط را بر من دشوارتر کرد، حضور برادرم در یکی از مراکز رسانه ای در غزه است که برای پوشش خبری در محل حادثه حضور داشت. من هنگام پوشش اخبار همواره نگران بودم که مبادا ناچار شوم خبر شهادت و یا مصدومیت برادرم را اعلام کنم از این رو هنگامی که نام یک شهید و یا مجروح به من می رسید، نفس را در سینه حبس می کردم.
خبرنگار العالم توضیح داد: هنگامی که از سوی صهیونیست ها هدف تیراندازی مستقیم قرار گرفتیم، شهیدان و مجروحان در مقابل چشمانم یکی پس از دیگری نقش زمین می شدند. در آن لحظه نمی توانستم خودم را کنترل کنم، تحمل این شرایط برایم بسیار دشوار بود، صدایم می لرزید. نمی توانستم این بیدادگری ها را علیه هموطنانم ببینم. آنچه که بیشتر مرا عذاب می داد این بود که باید با دقت در چهره شهدا نگاه می کردم، خونریزی چهره آنها را تغییر می داد. در چهره آنها خیره می شدم و می ترسیدم که مبادا برادرم یکی از آنها باشد.
وی گفت: آنچه که بر پیچیدگی اوضاع می افزود، بمب های گاز بود که به ما شلیک می شد. جمعه هفته گذشته هدف اصابت مستقیم بمب گاز قرار گرفتم. از لحاظ عصبی آسیب دیدم و سه روز از کپسول اکسیژن استفاده می کردم. پس از آن بارها در مقابل فرزندانم دچار شوک الکتریکی می شدم... پس از آنکه بهبود یافتم، فرزندانم همواره از واژه "مرزها" ترس و هراس داشتند. هر وقت برای پوشش اخبار آماده می شدم، ترس و دلهره تمام وجود آنها را فرا میگرفت و به گریه می افتادند. اما من همواره با صراحت با آنها صحبت می کردم و به آنها می گفتم که این یک وظیفه است و این سرنوشت ماست و اگر ما به محل حادثه نرویم و به پوشش حوادث نپردازیم، نظامیان اسراییلی خشنود می شوند؛ زیرا آنها مردم ما را خواهند کُشت و کسی نیست که این واقعیتها را منتقل کند و ما نباید بگذاریم اسراییلی ها لحظه ای خرسند شوند.
البحیصی افزود: به این ترتیب تلاش می کردم تا کودکانم را متقاعد کنم؛ زیرا ما در فلسطین نمی توانیم این واقعیت ها را از فرزندانمان مخفی نگه داریم. باید در جریان تمام واقعیتها باشند. گریزی نیست آنها باید با این واقعیتها مواجه شوند. بویژه که آنها در یک منطقه مرزی زندگی می کنند که همه روزه صدای شلیک بمب به گوش می رسد. از این رو باید به خوبی با این شرایط آشنا باشند و واقعیتها را بدانند.
وی گفت: شاید آنچه که بیشتر مرا نگران می کرد، مرگ نبود بلکه ترس از مصدومیت بود. اگر بمیریم به اذن خدا شهید هستیم. اما چون رژیم اشغالگر از سلاح های ممنوعه و خطرناک و مواد منفجره استفاده می کند؛ اغلب مصدومیت ها به معلوليت منتهی می شوند و در تظاهرات اخیر ارتش اسراییل از دو سوم توانمندیهای خود برای مقابله با ملت بی سلاح استفاده کرد.
خبرنگار العالم تصریح کرد: به رغم اقدامات وحشیانه صهیونیستها، تعداد تظاهرکنندگان روز به روز بیشتر می شد. زیرا این رژیم غاصب نمی تواند این معادله را درک کند؛ "خشونت فقط به خشم بیشتر می انجامد". کسی که شاهد مرگ یا مصدومیت برادر، فرزند و یا دوست خود باشد، تمایل بیشتری برای انتقام دارد. حتی اگر این انتقام به معنای رو در رو شدن با نظامی اسراییلی و سردادن شعارهای ملی باشد.
وی گفت: شاید این دقیقا همان چیزی است که برای من اتفاق افتاد؛ من شاهد مرگ همکارانم یاسر مرتجی و احمد ابوحسین بودم و این امر بر اصرار و پافشاری من برای ادامه دادن به راه خود در پوشش اخبار افزود تا مردم من در سکوت کشته نشوند و به خون همکارانم وفادار باشم.
البحیصی تاکید کرد که پس از پایان تظاهرات، لحظاتی بس دشوارتر آغاز میشد؛ باید با خانواده های شهدا دیدار می کردیم و لحظات خداحافظی با فرزندانشان را رصد می کردیم. آنچه که می تواند بر زخم های دل آنها مرهم باشد، آن است که فرزندانشان در دفاع از خاک فلسطین و قدس به شهادت رسیدند و این سرنوشتی است که تمام فلسطینی ها از 70 سال تاکنون با آن مواجهند و ما راهی به جز مقاومت نداریم.
وی گفت: اما آنچه که مردم غزه و فلسطین را غمگین می کند، آن است که همبستگی عربی و اسلامی با فلسطین کافی نیست. قدس متعلق به همه است با این حال فلسطینی ها خود به تنهایی در مقابل رژیم اشغالگر ایستاده اند و آنچه که بر وخامت اوضاع افزود، عادیسازی علنی با اسراییلی هاست گویی که خون فلسطینی ها ناچیز و بی ارزش است. با اینحال ملت فلسطین همچنان به خیزش ملتها امید دارند؛ زیرا امروز به وجدان ملتها و نه رهبران آنها می توان امید بست.
یادآور می شود، پیش از این نیز نبیل قندیل تصویر بردار شبکه العالم که به همراه سماح الکحله در حال پوشش اعتراضات فعلی در ورودی شهر البیره بودند، هدف اصابت مستقیم گلوله گاز قرار گرفت و از ناحیه پا مجروح شد و به بیمارستان منتقل شد.
210