به گزاش پایگاه خبری العالم، در حالی که این روزها ترکیه اتهام سنگین همراهی با آمریکا و نمایندگی این کشور را بر دوش می‌کشد، نخست‌وزیر ترکیه تلاش می‌کند تا از این اتهامات خود را مبری کرده و صحنه را به شکلی که دوست دارد، بچیند.
روزنامه السفیر چاپ بیروت در گزارشی به قلم محمد نورالدین رد مورد روابط آمریکا و ترکیه و تاثیرات فعلی آن نوشت: در واقع دوره بوش - اردوغان را بايد از بدترين دوره‌هاي روابط اين دو كشور ارزيابي كرد و علت اصلي آن، حمله آمريكا به عراق به سال 2003 بود، نه به اين خاطر كه دولت حزب عدالت و توسعه مخالف اين حمله بود، (زيرا دولت، خواهان اين حمله بود، اما پارلمان تركيه، دولت را ناكام كرد)، اين مخالفت سبب خشم آمريكا از دولت تركيه شد. از سوي ديگر دولت بوش از روند روابط تركيه و ايران و همچنين سوريه و فلسطيني ها ناخرسند بود و اين مساله، به تيرگي روابط ميان دو كشور انجاميد.
با همه اين ها، نومحافظه كاران آمريكايي، حزب عدالت و توسعه را "اسلام ميانه‌رو" نامیدند و با اين كار، فرصتي براي بهبود چهره آمريكا فراهم كردند، و چهره كشورشان را كه به عنوان دشمن مسلمانان شناخته مي‌شد، بهبود بخشند. آن ها در برابر ارتش تركيه كه سعي داشت، عليه دولت كودتا كند، به حمايت از دولت "ميانه رو اسلامي" اردوغان پرداختند و در مقابل، اردوغان به بهترين ياور نيروهاي ناتو در افغانستان تبديل شد و همچنان اين سمت را حفظ كرده است.
روابط اردوغان و بوش، تحولاتي در زمينه همكاري مشترك شاهد بود و نمونه بارز آن به مبارزه با "تروريسم كردها" پس از ديدارشان در پاييز 2007 به شمار مي‌رفت، با اين حال، با نزديك شدن موعد برگزاري انتخابات رياست جمهوري آمريكا در سال 2008، اردوغان به باراك اوباما متمايل شد، تا به بي‌ثباتي در روابط تركيه و آمريكا پايان دهد.
تركيه از انتخاب اوباما استقبال كرد و جايزه اين استقبال آن بود كه اوباما، تركيه را به عنوان نخستين كشور اسلامي كه به آن سفر كرد، انتخاب كرد و از تريبون اين كشور، جهان اسلام را مخاطب قرار داد و به اين شيوه در واقع، تركيه را به عنوان الگوي مورد پسند آمريكا، به جهان اسلام معرفي كرد.
واقعه كشتي مرمره، روابط آمريكا و تركيه را تيره كرد، زيرا عليرغم كشته شدن 9 تن از فعالان صلح تركيه در تجاوز نيروهاي رژيم صهيونيستي به اين كشتي تركيه‌ای، آمريكا همچنان از رژيم صهيونيستي حمايت مي كرد. با اين حال همكاري ميان دو كشور همچنان رو به بهبود بود و اوباما، دولت اردوغان را قانع كرد كه با يكي از مهم‌ترين اقدامات خصمانه آمريكايي بر ضد روسيه و ايران موافقت كند و آن، نصب رادار سپر دفاع موشكي در اراضي تركيه است كه در اجلاس سران كشورهاي عضو ناتو در ليسبون در سال 2010 به تصويب رسيد. هر چند اين اقدام تركيه، قدرت مانور تركيه در منطقه به ويژه در تعامل با ايران، سوريه، عراق و روسيه را محدود كرد. با اين حال اين اقدام به تثبيت روابط تركيه و آمريكا منجر شد و اعتمادي كامل ميان دو كشور ايجاد كرد كه از زمان رياست جمهوري "تورگوت اوزال" در اواخر دهه هشتاد تاكنون بي سابقه بوده است.
در ادامه این گزارش آمده است: با وزيدن گرفتن بادهاي بهار عربي، همكاري تركيه و آمريكا كامل بود و از نمونه‌هاي آن مي‌توان به حمله به ليبي و براندازي سرهنگ معمر قذافي اشاره كرد. علاوه بر آن همكاري اين دو كشور در ايجاد نظام‌هاي جايگزين در كشورهايي كه در آنها انقلاب صورت گرفته بود نيز كامل بود و اين كار را با محوريت اخوان المسلمين سامان مي‌دادند. تا جايي كه "عبدالله گل" رئيس جمهور تركيه، در كاخ سفيد تصريح كرد كه روابط آمريكا و تركيه از نظر همساني در همه موضوعات هيچ گاه در اين حد نبوده است. در اين مجال، با شكل گيري خشم مردمي مسلمانان در ماجراي توهين به ساحت پيامبر اكرم (ص)، ارودغان نيز همانند محمد مرسي رئيس جمهور مصر، به هواداران خود اشاره كرد كه از برگزاري تظاهرات اعتراض آميز خودداري كنند.
هرچند مواضع آمريكا و تركيه در قبال بحران سوريه مختلف بود و آنكارا از طرز رفتار محتاطانه واشنگتن ناخرسند بود و خواهان فشار بيشتر آمريكا براي براندازي نظام سوري از طريق ايجاد منطقه حائل بي طرف بود، با اين حال دو كشور در مطالبه كناره گيري بشار اسد رئيس جمهور سوريه، حمايت از مخالفان مسلح و حمايت تسليحاتي از آنان و تبديل تركيه به پايگاهي براي آموزش گروه‌هاي مسلح براي حمله به اراضي سوري