العالم - فلسطین اشغالی
رژیم صهیونیستی تا کنون نتوانسته است معادله‌ای را که در سوریه اجرا کرده، به لبنان انتقال دهد و هر اندازه تلاش کرده دامنه تجاوزات نظامی به سمت لبنان را گسترش دهد، ولی پاسخ عملی و پیامهای بازدارنده لبنان، طی سالهای گذشته مانع اجرای این سناریو شده است.
سران رژیم صهیونیستی در حال حاضر، ترس خود را از انتقال معادله بازدارنده جنبش حزب الله لبنان به سوریه مخفی نمی‌کنند؛ این نگرانی زمانی دو چندان می‌شود که مسئولان صهیونیست از گرایش‌های راهبردی بشار اسد رئیس جمهور سوریه در جنگ علیه این رژیم کاملا اطلاع دارند.
روزنامه «الاخبار» لبنان با انتشار مقاله‌ای تحت عنوان «دغدغه تبدیل جولان به "جنوب لبنان 2" خواب را از چشم دشمن گرفته است» به قلم «علی حیدر» به نگرانی‌های رژیم صهیونیستی از انتقال معادله بازدارندگی لبنان به سوریه پرداخته است.
در این گزارش آمده است که «آمیت فیشر» فرمانده تیپ «جولان» در ارتش رژیم صهیونیستی چند روز پیش اعلام کرد که چالش اصلی این رژیم این است که اجازه ندهد «جولان سوریه به جنوب لبنان-2 مبدل شود». همین نگرانی در متن راهبرد به روز شده ارتش اسرائیل در سال 2018 آمده که تأکید شده است: سوریه «با وجود ضعف جوهری خود، ولی همچنان تواناییهایی دارد که کشور اسرائیل را تهدید کند» و این کشور همچنان بخش اصلی محور مقاومت است. لذا سوریه «تهدید اصلی روز افزون برای کشور اسرائیل است». این در حالی است که ارتش صهیونیستی سال 2015، سوریه را «یک کشور شکست خورده‌یِ در حال تجزیه» عنوان کرده بود.
هر چند بنا بر عللی مانند لزوم تقویت تصویر بازدارندگی در سایه تحولات سیاسی و عملی، رژیم صهیونیستی در بسیاری مواضع می‌کوشد که در «دستاوردهای» تاکتیکی که از رهگذر تجاوز به سوریه محقق می‌کند، مبالغه کند، ولی تحلیل این دستاوردها به دور از جنبه تبلیغاتی آن، ظاهرا برای توضیح ایده‌های این ژیم کافی است. نمونه این مسئله، اظهارات یکی از کارشناسان ارشد رژیم صهیونیستی است که می‌گوید راهبرد «نبرد بین جنگها» به اهداف خود دست نیافت و ارزیابی وی این است که جمهوری اسلامی ایران مصمم است که توانمندی‌های سوریه را مجددا بازگرداند، از این کشور حمایت کند و به حجم تهدید روزافزون جبهه شمال بر امنیت ملی رژیم صهیونیستی اشاره می‌کند.
فیشر در گفت‌وگو با روزنامه عبری «اسرائیل هیوم» اذعان کرد که محاسبات اسرائیل فقط بر روی اقداماتی نیست که این رژیم انجام می‌دهد، بلکه این مسئله «همچنین به این بُعد راهبردی ارتباط دارد: آیا اسرائیل به واسطه روس‌ها یا آمریکایی‌ها یا مستقیما در برابر سوریها موفق خواهد شد که مانع از فعالیت ایران و حزب الله در سوریه شود؟».
در راستای تلاش برای جدا کردن سوریه از همپیمانانش در محور مقاومت و سعی رژیم صهیونیستی برای مقابله با ارتش سوریه از رهگذر تشکیل ارتش پیشرفته تحت حمایت اردوگاه غرب به ویژه آمریکا فیشر می‌گوید: «از نظر من مشکلی وجود ندارد که ارتش وجود داشته باشد، بلکه بر عکس، این از نظر من بهترین سناریو است». ولی در مقابل حجم خطری را که ائتلاف بین طرفهای محور مقاومت می‌تواند ایجاد کند، پنهان نمی‌کند و بر این باور است که بدترین سناریو این است که «ما از نظر راهبردی و تاکتیکی در صحنه میدانی موفق نشویم و حزب الله نیز به نقشه خود ادامه داداه و تعداد مراکز مراقبت خود و تعداد گروههای ضد تانک را افزایش دهد. در مرحله آتی نیز سکوهای موشکی، نیروهای رزمی و نیروهای کوماندو را به اینجا انتقال خواهد داد».
برای ممانعت از این کار و برای اینکه جولان به منطقه تحت تسلط حزب الله با جنبش حماس در نیاید، این فرمانده صهیونیستی اعلام کرد که باید «علیه حزب الله فعالیت کرد و تا حد ممکن –به صورت مستقیم و غیر مستقیم- به آن حمله و طرفهای دیگر مانند سوریه، روسیه و سازمان ملل را فعال کرد» تا شاید بتوان بین دمشق و همپیماناش فاصله ایجاد کرد.
فیشر تأکید دارد که باید «مرزهای جولان آرام و امن باشد، نه خط درگیری ... ولی [ما] مانع هیچ فعالیت هجومی نمی‌شویم». این گفته وی، حاکی از آن است که رژیم صهیونیستی در تلاش است در سوریه –بر خلاف لبنان- دست برتر را داشته باشد و خودش تصمیم بگیرد که کِی، کجا و چگونه حمله کند.
با وجود حجم حملات هوایی و موشکی رژیم صهیونیستی به سوریه در سالهای گذشته، ولی فیشر اذعان دارد که «مقادیر سلاح در سوریه دیوانه کننده است». در واقع وی به فراهم بودن یکی از مهمترین مؤلفه‌های تشکیل تشکیلات دفاعی در سوریه برای مقابله با تهدید رژیم صهیونیستی اشاره می‌کند. وی همچنین می‌گوید: «هنگامی که بشار از خود می‌پرسد که با مشکل جولان چه کند؟ پاسخش این است که تنها قدرتی که در این منطقه می‌تواند، مقاومت بیافریند، حزب الله است».
فارس