سقوط بن علي؛افشاي حمايت غرب ازديکتاتورها

کارشناسان و تحليگران سياسي با اشاره به تبعات سقوط نظام استبدادي "زين العابدين بن علي" در تونس خاطرنشان کردند که اين مساله اقدامات پنهاني غرب در حمايت از نظام هاي ديکتاتوري را فاش کرد. به گزارش روز سه شنبه پايگاه اطلاع رساني شبکه خبري العالم ، به محض سقوط نظام استبدادي بن علي در تونس کاخ سفيد در بيانيه اي عجولانه از نظام تونس تبري جست و سعي کرد خود را طرفدار مردم و خواسته هاي آنها معرفي کند. اين در حالي است که آگاهان سياسي دولت هاي غربي را مسوول کامل اخلاقي در حمايت از سران عرب به دلايل امنيتي مي دانند که اين امر به ويژه پس از حادثه 11 ستامبر افزايش يافته است. ادامه گزارش العالم به نقل از سايت اينترنتي "ميدل ايست آنلاين" مي افزايد: ايده روابط بين کشورهاي غربي و سران عربي که در زمينه وضعيت حقوق بشري پس رفت داشته اند؛ در خصوص مبارزه با تروريسم اخيرا و بعد از سرنگوني رژيم زين العابدين بن علي رييس جمهور تونس در معرض بازبيني قرار گرفته است. حمايت غرب از رييس جمهوري تونس در حالي صورت مي گرفت که وي خود را به عنوان دژي درمقابله با شبکه القاعده به تصوير کشيده بود. مدافعان دموکراسي در خاورميانه همواره غرب را به خاطر افزايش همکاري با دستگاه هاي امنيتي عرب بعد از حملات 11 سپتامبر مورد انتقاد قرار داده و مي گويند که غرب به خاطر جلب همکاري امنيتي اعراب با افزايش سکوت خود در قبال حکومت هاي سرکوب گر و فاسد عربي به سران اين حکومت ها به طور ضمني پاداش داده است. تحليلگران مي گويند که آمادگي غرب براي چشم پوشي از ارزش هاي دموکراتيک براي کسب اطلاعات درباره تندروهاي اسلامگرا نارضايتي جهان عرب را بر انگيخته است که گروههاي مخالف همانند شبکه القاعده از آن سوءاستفاده مي کنند. نهادهاي جامعه مدني مي گويند: اين حکومت ها که روابط دوستانه با آمريکا و کشورهاي غربي دارند از بدترين دشمنان دموکراسي به شمار مي روند و گروههاي اسلامي مسالمتجو را که از طريق انتخابات دموکراتيک در تلاش براي کسب قدرت هستند، سکوب مي کنند. سران عرب مي دانند هزينه پرداختي آنها درمقابل توجه نکردن گزارشهاي غرب به وضعيت ناگوار حقوق بشر در کشورهايشان زياد نيست. "فرانسيس گيلر" پژوهشگر مرکز امور بين الملل بارسلون گفت: درحالي که کسي پيش بيني نمي کند که تغييري زودهنگام يا ريشه اي در سياست امنيتي غرب ايجاد شود، نياز فوري به تفکر جديدي وجود دارد. وي افزود: بايد اين تحليل هاي احمقانه-يا سرکوب يا القاعده - را از ذهن هاي خود بيرون کنيم. گيلر گفت: معني شعار نبرد عليه تروريسم اين بود که ما چشمان خود را در طول 10 سال گذشته به آنچه سران عرب قصد دارند، انجام دهند، بسته ايم. وي افزود: تحول باثبات و ظهور دموکراسي پارلماني در تونس بعد از سرنگوني رييس جمهوري اين کشور چه بسا مشابه آزموني براي تجديد حيات سياسي جهان عرب و الگويي قوي براي تغييراتي باشد که غرب را درنهايت به سمت تمرکز بيشتر بر تشويق حقوق بشر سوق دهد. در تونس جنگجويان القاعده يا حتي گروه هاي اسلامي مسالمتجو نبودند که حکومت بن علي را سرنگون کردند بلکه اين مردم عادي بودند که به فقر و وضعيت ناگوار خود اعتراض مي کردند. "العربي صادقي" استاد سياست خاورميانه در دانشگاه اکستر گفت: اين پيش بيني که حقايق مربوط به انقلاب تونس منبع الهامي براي هرگونه تغيير زودهنگامي در سياست امنيتي غرب درقبال منطقه باشد، صرفا يک آرزو است اما مهم درک اين حقيقت است که وضعيت کنوني خطراتي را به دنبال دارد. وي گفت: موضعگيري امنيتي غرب مناسب نيست و بايد از اين مرحله عبور کنيم. وحشيگري سران عرب و قساوت وسنگدلي آنها مسووليت اخلاقي بزرگ به دوش غرب مي گذارد. "جوان کول" استاد تاريخ خاورميانه در دانشگاه ميشيگان خاطرنشان کرد: وضعيت تونس يادآور مي شود که اذعان و بلکه کمک به سرکشي و شکنجه گري رژيم ها و نظاير آن مي تواند واکنش برعکس به دنبال داشته باشد؛ آنگونه که در ايران (با انقلاب اسلامي) در سال هاي 1978 و 1979 ميلادي شاهد آن بوديم. سردرگمي درسياست غرب اين هفته شروع به نمايان شدن کرد؛ زماني که فرانسه با يک چرخش کامل در مواضع خود بن علي را در اين کشور نپذيرفت؛ فرانسه اي که شيفته اين حاکم تونسي قوي و کارکشته نظير بسياري از دولت هاي سابق بود. وقتي نيکلا سارکوزي رييس جمهوري فرانسه درآوريل سال 2008 ميلادي به تونس سفر کرد، فضا کاملا متفاوت بود به گونه اي که سارکوزي نگراني ها درباره وضعيت حقوق بشر در تونس را در سخنراني خود رد کرد و تلاش هاي مبارزه با تروريسم بن علي را نظير دژي در مقابله با ظهور نظامي نظير طالبان در شمال آفريقا به تصوير کشيد. سارکوزي آن زمان گفت: چه کسي ممکن است فکر کند که اگر فردا يا پس فردا روي دهد و نظامي نظير طالبان در يکي از کشورهاي شما در شمال آفريقا ظهور کند، اروپا و فرانسه مي