العالم - تحلیل روز
محل حمله، در مرزهای سوریه و عراق واقع شده است و حاصل این حمله، 25 شهید و 51 مجروح بود. موشک هایی که به مواضع حزب الله عراق برخورد کردند، آرم وزارت جنگ آمریکا را داشتند اما همین هواپیماهایی که زدند و گریختند نتوانستند ذره ای خلل در اراده فرماندهان حشد الشعبی ایجاد کنند؛ آنها از همان ابتدای ورود آمریکا به منطقه در قالب مرحله جدیدی از جنگ، آمادگی خود را برای مقابله با متجاوزان اعلام کردند.
هدف آمریکا از این تجاوز – که با مقابله یک تنه رزمندگان حشد الشعبی رو به رو شد – حفظ آبرو بود. اما به این هدف نرسیدند. واشنگتن با این اقدام بی سابقه و بی نتیجه در واقع در پی تأمین منافع رژیم صهیونیستی در منطقه بود؛ این موشک ها با اینکه مقر این نیروها را نابود کردند اما هیچ تأثیری در کاهش میزان نگرانی روز افزون رژیم اسرائیل نداشتند و همین امر پس از مداخله آشکار و علنی آمریکا برای تأمین منافع رژیم صهیونیستی آنهم در استراتژیک ترین منطقه در شمال و شمال شرق سوریه، نقطه عطف شگرفی است که در روزهای آینده، ابعاد خاص خود را خواهد داشت. همه می دانند که این حمله، حاوی پیام هایی از سوی دولت آمریکا برای همه محور مقاومت است؛ چرا که گذرگاه قائم در نقطه مرزی عراق و سوریه از اهمیت بسیاری برای مقابله بین محور شرارت به سرکردگی آمریکا و محور مبارزه با تروریسم – که حشد الشعبی رکن اصلی آن است - برخوردار است.
درست است که آمریکا حمله کرد اما شادی و خشنودی آن به رژیم صهیونیستی رسید. اظهارات "یسرائیل کاتس"، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی گواه این مدعاست. وی گفته بود: "این حمله نقطه عطفی در شرایط امروز منطقه است". در اینجا باید با دقت بیشتری مهمترین علت این تجاوز و اهمیت این منطقه جغرافیایی را بررسی کنیم. باید به نخستین روزی که ارتش سوریه و ارتش عراق و نیروهای حشد الشعبی در مرزهای سوریه و عراق برای همکاری دور هم جمع شدند و سپس آزادی شهر البوکمال برگردیم و همه شواهد همه هیاهوهای تبلیغاتی آمریکا و رسانه های وابسته به رژیم صهیونیستی را به یاد بیاوریم و بدانیم که این ارتباط و همکاری تا چه اندازه به زیان آمریکا و رژیم صهیونیستی بود. طبعا هیاهوی تبلیغات آمریکا و رژیم صهیونیستی با حمله هایی از منابع ناشناس همزمان شد. اما با اندکی تأمل و تحلیل اوضاع، در می یابیم که در همه این حمله، رژیم صهیونیستی دست داشت. این رژیم برای ترسیم خطوط درگیری و تثبیت قواعدی برای کنترل منطقه تلاش می کرد اما اوضاع آنگونه که آنها می خواستند پیش نرفت؛ گذرگاه البوکمال بازگشایی شد و ارتباط جغرافیایی آنها با پایگاه التنف به طور کامل قطع شد. آمریکا به هنگام خروج از خاک سوریه، این اتفاق را محاسبه نکرده بود. این پایگاه، که در مرز مشترک عراق و سوریه و اردن قرار دارد، نقطه تماس نیروهای آمریکایی در سوریه با رژیم صهیونیستی بود.
این سیلی محکمی که به این ترتیب به صورت آمریکا و نقشه های در منطقه فرود آمد، این کشور را بر آن داشت تا با مداخله مستقیم سعی کند ارتباط جغرافیایی بین تهران، بغداد، دمشق، بیروت و فلسطین را قطع کند. این تحلیل ثابت می کند که حمله ای در چنین حجمی بر خلاف ادعای وزارت جنگ آمریکا نمی تواند صرفا برای گرفتن انتقام یک نظامی بازنشسته که در حمله موشکی به یکی از پایگاه های این کشور کشته شد، باشد.
با نگاهی به روند حوادث در منطقه در می یابیم که ترامپ و به دنبال او، رژیم صهیونیستی تیپ 45 را با برنامه و حساب شده انتخاب کرده اند. زیرا همین تیپ بود بارها مورد حمله قرار گرفته و شماری از فرماندهانش به شهادت رسیده اند. واشنگتن سعی کرد مسیری را که از نظر دشمنان محور مقاومت، حساس و حتی در حد خط قرمز بود، ببندد. زیرا پایگاه های آمریکا و انگلیس در این منطقه واقع شده اند. آمریکا می خواست پایگاه عین الاسد، را به عنوان مرکزی برای کنترل و سیطره بر توپوگرافی منطقه تبدیل کند. اما با همکاری و ادامه عملیات ارتش سوریه و عراق و حشد الشعبی این نقشه شکست خورد. نیروهای سوریه و عراق هم با تعقیب عناصر داعش در صحرای سوریه و عراق آنهم پس از انتقال عناصر داعش به این مناطق توسط نیروهای آمریکایی، بر شکست استراتژی آمریکا در این منطقه صحه گذاشتند.
مهمترین نکته در فضای پس از حمله اخیر آمریکا، همبستگی گسترده با حشد الشعبی است. زیرا بلافاصله پس از وقوع این تجاوز، وزارت خارجه سوریه با صدور بیانیه ای اعلام کرد که سوریه این تجاوز خونین آمریکا را به نیروهای حشد الشعبی عراق که مدافع حاکمیت و استقلال این کشور است را محکوم می کند.
چنین واکنشی مهر تأییدی است بر پایان مرحله بزن و فرار کن و تجاوزگری آمریکا به ملت های منطقه آنهم بدون درگیری مستقیم یا علنی گذشته است. همین امر به عقیده ناظران در دمشق ثابت می کند که نیروهای مبارز و رزمنده در عراق و سوریه که پیشتر اعلام کرده بودند که حضور نظامی آمریکا در منطقه در واقع اشغال گری است، کاملا به حق و به جا بوده است. و امروز درستی دیدگاهشان ثابت شده است و چنین تغییری در رفتار آمریکا دلیلی است بر شکست تلاش های صورت گرفته برای تضعیف مقاومت در منطقه. همچنین ثابت می کند که این اراده پایداری و مقاومت است که موازنه های سیاسی و نظامی در منطقه را تعیین می کند و پس از این تجاوز بی سابقه همه را با هم متحد کرده و به این نتیجه رسانده است که به واقع چه کسانی می توانند جهان را از شر گروه تروریستی داعش نجات دهند.