العالم - فلسطین
حیه پس از سفر دو ماهۀ خود به چند کشور، کنفرانس خبری را در باریکه غزه برگزار کرد که در این کنفرانس به روابط حماس و ایران پرداخت و سخنان مهمی درباره روابط حسنه این دو طرف بیان کرد و با این سخنان ابهامات و گمانه زنی هایی را که پس از آغاز بحران سوریه به وجود آمده بود، برطرف کند.
حیه گفت که در آغاز بحران سوریه اختلافی سیاسی پیدا شد که دو سال طول کشید ولی در آن مدت حمایت ایران از مقاومت ادامه پیدا کرد و سپهبد شهید قاسم سلیمانی نقش بسزایی در پایان دادن به این اختلاف خصوصاً در سال 2016 ایفاء کرد به نحوی که در آن زمان با رهبران حماس دیدار کرد و متعاقباً روابط دو جانبه بهتر از قبل ادامه پیدا کرد.
مصداق تحکیم روابط حماس و ایران سفر رئیس دفتر سیاسی حماس (اسماعیل هنیه) به ایران برای مشارکت در مراسم سوگواری شهید سلیمانی به عنوان یک وظیفۀ ملی و اخلاقی است.
حیه در جمع خبرنگاران گفت: رهبر حماس با وجود مخالفت برخی از سران عرب تردیدی به خود برای سفر به تهران راه نداد.
حیه افزود: اگر برای مشارکت در سوگواری شهید سلیمانی نمی رفتیم، پس حماس کی به ایران می رفت؟!
حیه گفت: حماس در اوضاع سخت تر از این هم به ایران سفر کرد و ترسی از معادلات سیاسی منطقه به خود راه نداد یعنی زمانی که اوج تنش بین ایران با عربستان و آمریکا وجود داشت خصوصاً هنگامی که ایران پهپاد آمریکایی را سرنگون کرد. حضور حماس در ایران بیانگر ایستادن ما در کنار جمهوری اسلامی ایران است.
پیام سیاسی که حضور حماس در ایران در آن دوران داشت، از پیام مشارکت هنیه در مراسم سوگواری شهید سلیمانی عمیق تر و بزرگتر بود.
بنابراین تکلیف حماس درخصوص رابطه اش با تهران معلوم و مشخص است به این معنی که حماس آماده پرداخت هر هزینه ای برای حفظ روابطش با ایران است زیرا حماس به بخشی از "سیاست ضد آمریکایی – صهیونیستی" ایران و حزب الله لبنان تبدیل شده است.
حیه درباره احتمال بروز تغییر در سیاستی که فلسطینی ها در قبال رژیم اشغالگر اسرائیل درپیش گرفته اند، گفت: سال 2020 مثل سال های قبل نخواهد بود و ما به رژیم اشغالگر اجازه نخواهیم داد که بیش از این در اجرای توافقات مانع تراشی کند.
شاید رها کردن بادکنک های آتش زا از باریکه غزه به سوی شهرک های صهیونیست نشین اطراف باریکه غزه دلیلی برای بروز تغییر در سیاست فلسطینی ها در قبال رژیم اشغالگر باشد. در همین راستا حیه گفت: ما آماده انجام کارهایی فراتر از رها کردن بادکنک های آتش زا هستیم زیرا رژیم اشغالگر از توافقاتش سر باز نمی زند."
آنچه حماس به دنبالش است، آتش بس در برابر 4 خواسته است: 1) اجازه دریافت کمک های قطر. 2) حمایت از برنامۀ ایجاد فرصت شغلی برای جوانان. 3) بهبود وضعیت صنعت و کشاورزی غزه از طریق پایان دادن به تحریم کالاها و محصولاتی که اسرائیل اجازه ورود آن به غزه را نمی دهد. 4) باز کردن یک کریدور آبی مستقیم بین غزه و جهان از طریق بندر پورت سعید مصر یا بندر اشدود در غرب اراضی اشغالی 1948 به نحوی که این کریدور به یک گذرگاه تجاری آزاد تبدیل شود تا باریکه غزه دست نیاز به سوی تشکیلات خودگردان دراز نکند زیرا تشکیلات خودگران اموال مالیاتی را از اسرائیل دریافت می کند و چیزی از آن به غزه نمی دهد.
حیه در پایان سخنان گفت: امور فوق الذکر به معنای تلاش حماس برای جدا کردن باریکه غزه از کرانه باختری رود اردن نیست زیرا حماس نمی خواهد خود را به جای کس دیگری بنشاند ولی غزه حق زندگی دارد.
آنچه از سخنان حیه برمی آید، این است که رژیم اسرائیل با خواسته های چهارگانه به صورت شفاهی موافقت کرده است ولی در عمل باید دید که چگونه عمل می کند زیرا رژیم اشغالگر حلقۀ محاصرۀ غزه را تنگ تر کرده است و فلسطینی ها سخت تر شدن محاصره را احساس می کنند.
همین سختی شرایط محاصره باعث شده است که خلیل حیه در پایان سخنان خود بگوید: اگر رژیم اشغالگر از توافقات خود شانه خالی کند، ما نَه تنها عملیات شبانۀ ایذائی را از سر خواهیم گرفت بلکه عملیات موشکی خود را نیز از سر خواهیم کرد.
اسراء البحیصی