العالم- درگوشی
رابطه ویژه فرانسه و لبنان قابل انکار نیست ولی رفتار "امانوئل مکرون" در جریان سفرش به بیروت به گونه‌ای کاملا متفاوت از رفتارش در فرانسه و فرانسوی‌هایی بوده که تظاهرات اعتراضی‌شان را علیه او ادامه می‌دهند. مکرون در بیروت هیچ توجهی به کرونا نداشت و دلیل حضورش به این شیوه در جمع مردم را می‌توان از اظهاراتی که او در جریان این سفر مطرح کرد، فهمید؛ اینجا پایان ماجرا است.
مکرون به روزنامه‌نگاران و شهروندان لبنانی گفت که درصدد ترتیب دادن کمک‌های بین‌المللی به لبنان است. ولی او شرطی نیز مطرح کرد و گفت این کمک‌ها مستلزم "اصلاحات" و ابتکارهای سیاسی است و بدون این امر، به گفته وی "لبنان مسیرش به غرق شدن را ادامه خواهد داد". قطعا، رئیس‌جمهوری فرانسه شروط آمریکایی را، که مبتنی بر امتیازدهی حزب‌الله( از جمله خلع سلاح مقاومت) است تکرار کرد؛ شرطی که در راستای خدمت به رژیم اسرائیل است و غرب برای تحقق آن تمامی لبنانی‌ها به‌ویژه دولت لبنان را تحت فشار قرار می‌دهد.
مکرون از طریق ایجاد صحنه دراماتیک و کاملا نمایشی در مقابل دوربین‌ها، با وقاحت تمام تلاش خود را به کار گرفت تا افکار عمومی را علیه دولت لبنان و مقاومت کند و آنها را مسئول حادثه انفجار بندر بیروت معرفی کند با علم به این موضوع، که بیش از 8 ماه از عمر دولت فعلی نمی‌گذرد.
مکرون با بهره‌برداری از یاس و ناامیدی برخی لبنانی‌ها که ناشی از انفجار بیروت است، گفت: "من به اینجا برای حمایت از نظام یا حکومت یا دولت خاصی نیامدم بلکه من اینجا برای حمایت از مردم لبنان هستم. من اینجا آمده‌ام تا همدردی و همبستگی‌ام با شما را اعلام کنم و آمده‌ام تا برای شما غذا و دارو فراهم کنم." آیا لبنانی‌ها تا پیش از آمدن مکرون گرسنه بودند؟!، آیا مگر این نیست که "قانون قیصر" آمریکا عامل گرسنه شدن دو ملت سوریه و لبنان شده؟ آیا این قانون با استقبال و حمایت فرانسه طراحی و تدوین نشده است؟ شکی نیست که مکرون با این اظهاراتش می‌خواست سم در عسل آغشته کند.
مکرون تنها به این جملات بسنده نکرد و پا را فراتر گذاشت و از "عهدی جدید" سخن گفت، که چه بسا منظور او این است که او اولین کسی است که از شرایط جدید لبنان برای تحمیل "شروطی جدید" سوء‌استفاده می‌کند، به‌ویژه بازدید مکرون از برخی محله‌های بیروت با صحنه‌ای ناراحت کننده همراه بود، در این صحنه، برخی از مردم به زبان فرانسوی با سر دادن شعار، بازگشت قیمومیت فرانسه بر لبنان را خواستار شدند، قیمومیتی که مردم لبنان 74 سال قبل با دادن خون و فداکاری شهدای‌شان از آن آزاد شدند.