العالم - تحلیل روز
ترامپ، با تکبر اعتراف کرده است که به حرف سران رژیم صهیونیستی از برجام خارج شده است. این نوع از سرسپردگی و تسلیم ترامپ مثل همه رؤسای جمهور پیشین آمریکا در مقابل سیاست ها و دیکته های لابی صهیونیسم معمولا نه برای تأمین منافع آمریکا بلکه صرفا به هدف اعلام وفاداری به صهیونیست هاست.
امروز ترامپ به دلیل خروج از برجام به دردسر افتاده است و می کوشد با قلدری و زورگویی در داخل سازمان ملل و نهادهای وابسته حرف خود را به کرسی نشانده و آنها را مجبور به تمدید تحریم تسلیحاتی ایران کند.
در واقع، حقیقتی که طی سال های گذشته تغییر نکرده است این است که آمریکا سازمان ملل را سازمانی تابع کاخ سفید و کانالی برای تحمیل سیاست های خود بر کشورهای دیگر می داند و می کوشد به بهانه این سازمان، به مطامع و طرح های خود در خارج از آمریکا را که معمولا در قالب جنگ و کودتا و حمله دنبال می شوند، وجهه قانونی بدهد اما از وقتی که ترامپ قدرت را به دست گرفته است بسیاری از کشورها دیگر نمی پذیرند که سازمان ملل، ابزار آمریکا برای توجیه اهداف و مطامع این کشور در حمله به کشورهای دیگر و خنثی کردن تلاش های بین المللی برای حل مسالمت آمیز بحران های موجود در جهان باشد.
واشنگتن پس از خروج از برجام و تحریم دوباره شخصیت ها و نهادهای ایرانی، سعی کرد تحریم تسلیحاتی ایران را تمدید کند زیرا بر اساس برجام، تحریم تسلیحاتی ایران در 18 اکتبر آینده به پایان می رسد.
دولت آمریکا بارها سعی کرده است شورای امنیت را وادار به صدور قطعنامه ای در تمدید تحریم ایران کند اما به محض اینکه اعضای شورای امنیت به طرح آمریکا رأی مثبت دهند این رأی به این معنا خواهد بود که به ترامپ و دوستانش یعنی "تیم ب" از نتانیاهو، اختیار کامل برای بازیچه کردن همه مسائل بین الملل را داده اند.
اتفاقهای بسیاری طی روزهای اخیر رخ داده اند که می توانند درس خوبی به ترامپ بدهند؛ یکی از آنها رأی منفی کشورهای اروپایی به طرح اخیر ترامپ در شورای امنیت است و دومی، توافق جدید تهران با آژانس بین المللی انرژی هسته ای است که در آن بسیاری از اختلافات بین دو طرف – که ناشی از مواضع آژانس بود – برطرف شده است. سیاست های حساب شده و با درایت ایران از زمان خروج ترامپ از برجام و کاهش تدریجی و علنی و قانونی تعهدات ایران در برجام پس از خروج یک جانبه ترامپ از آن، نیز بخش دیگری از این اتفاق است. در این بین مواضع جدی و هوشمندانه ایران و دعوت مجلس شورای اسلامی به تصویب طرح خروج از برجام در صورت بازگشت تحریم های سازمان ملل یا طرح موسوم به "مکانیسم ماشه" هم بخش دیگری از این اتفاق هاست.
دولت آمریکا این بار به دلایل متعددی از جمله رقابت انتخاباتی در این کشور و تلاش ترامپ برای کسب امتیازات بیشتر در رقابت با جو بایدن به فشارهای خود شدت داده است. لذا تحریم جدیدی که ترامپ کشورهای دیگر را – در صورت همکاری با ایران پس از رفع تحریم تسلیحاتی - با آن تهدید کرده است، از چند بُعد قابل تأمل است:
- ترامپ پیوسته سعی می کند زندگینامه خود را که سرشار از خدمت به لابی صهیونیسم در آمریکاست برای جلب حمایت آنها در انتخابات به رخ بکشد.
- ترامپ پس از شکست های پی در پی در مقابل ایران به خصوص در شورای امنیت و ناامیدی واشنگتن از تمدید تحریم علیه تهران، چاره ای جز تشدید فشار ندارد. در واقع هر گونه عقب نشینی به منزله اعتراف رسمی به شکست است مخصوصا که این بار تأثیر منفی بر متحدان ترامپ در منطقه و رژیم صهیونیستی خواهد داشت.
- ترامپ سعی می کند با تشدید فشارها و اعمال تحریم بر هر کشوری که به ایران سلاح بفروشد تا حدی خود را به پای رقیب رسانده و اندک آبرویی برای دوره پس از انتخابات دست و پا کند و چنانچه در دوره بعد هم پیروز شد، حداقل در همین سطح باقی بماند.
با در نظر گرفتن همه این موارد، تنها نکته ای که می توان با اطمینان در مورد دولت آمریکا گفت این است که این دولت برای جلب رضایت رژیم اسرائیل یا باید به گزینه های سابق رضایت دهد یا اینکه پیامدهای شکست این گزینه ها را در مرحله بعدی به جان بخرد.