العالم - درگوشی
قبل از وین قرار بر این بود که رفع کامل تحریمهای آمریکا علیه ایران دقیقا در مقابل بازگشت ایران به تعهدات برجامیش روی میز قرار گیرد. همچنین تاکیدی در سطح اجماعی ملی صورت گرفت که در سایه آن هرگونه مذاکره و معامله مرحله ای و گام بگام ممنوع اعلام شد.
برخی در ابتدای نشستهای وین و معطوف به شفافیت مواضع ایران اساسا نیاز به مذاکره را منتفی اعلام میکردند و معتقد بودند فضا آنقدر شفاف است که با یک پذیرش ساده چند حرفی و قبلت گفتن آمریکا کل ماجرا حل میشود. البته که نه تنها چنین نشد که با حمله به کشتی ایرانی درشب آغاز نشستها، حمله به تاسیسات نطنز و بالاخره قراردادن نام فرماندهان نظامی ایران توسط اتحادیه اروپا در لیست تحریم ماجرا بسیار پیچیده شد.
دود سفید اگر چه کم رنگ شد اما رنگ نباخت و بلافاصله تجدید حیات کرد و برخلاف توقع پر رنگتر از قبل شد گویی نه خانی آمده و نه خانی رفته است.
شنیده ها حاکی است ۱۶۰۰ یا ۱۸۰۰ تحریم آمریکایی هرکدام در قالبی خاص و با عناوین تحریمهای ساده، پیچیده و بالاخره ترامپی دسته بندی شده اند ساده ها که بدلیل کم ارزشیشان ساده معرفی میشوند بسادگی لغو و پیچیدهها و ترامپیها به گذر زمان سپرده میشوند. اگر چنین برداشتی از نشستهای وین درست باشد آنگاه میتوان هم اجماع دیروز را امروز شکننده یافت، هم زمانبر شدن مذاکرات را متوقع بود و هم سیاستهای اعلامی و نصیب میدانی را آنچنانکه انتظار میرفت چشم گیر ارزیابی نکرد.
در این میان یک سوال اساسی باقی است و آن اینکه چرا دقیقاً هنگامی که ثمرات قانون اقدام راهبردی مجلس بشکلی جدی در حال مشاهده بود نشستهای وین پیگیری نسخه ای جدید را در دستور کار قرار داد؟
البته هنوز تاقضاوت نهایی در خصوص نتایج نشستهای وین راه درازی در پیش است. دود سفید این نشستها در اولین ایستگاه بعد از مذاکره باید برای مجلسیان، ملت و کلیت نظام چشم نواز باشد و همگان را به این قناعت برساند که این دود سفید از هیزمی اعلا برخاسته و در راستی آزماییها مبتنی بر سیاستهای جمهوری اسلامی تعریف شده و برآمده از آن است. واقعیت آن است که زمان بسرعت و به ضرر آمریکا در حال سپری شدن است تا پایان مهلت سه ماهه زیاده در خصوص پروتکل الحاقی زمان چندانی باقی نمانده است، تاسیسات نطنز برخلاف انتظار از کار باز نماندند و غنی سازی ۲۰ درصدی برمرتبه ای ۶۰ درصدی نشست. قطار نشستهای وین اگر از وین بی توجه به سیاست "عمل درمقابل عمل" به هرشکلی عبور کند معلوم نیست در ایستگاههای بعدی مجبور به توقف نشود. این را آمریکا و اروپا بهتر از هرکسی باور دارند.