العالم - فلسطین اشغالی
پس از گذشت سالها از آن روز مصیبت بار، امروز غزه فلسطین باز هم صحنه عملیات نظامی اسرائیل است و با سکوت و بی توجهی مجامع بین المللی و کشورهای غربی بر جنایات رژیم صهیونیست، فلسطین را در معرض حملات متجاوزانی قرار داده که دارای بزرگترین زرادخانه سلاح اتمی است؛ اگرچه رژیم اشغالگر قدس به داشتن سلاح اتمی اعتراف نکرده اما بدنامی و رسوایی جهانی آن غیرقابل انکار است.
در حالی که ۴ روز بمباران پیاپی ارژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم فلسطین، به شهادت ۱۳۰ نفر و زخمی شدن صدها تن از مردم مظلوم فلسطین منجر شده، گرایش رسانه های فراملی به دنبال مسئول دانستن جنبش حماس فلسطین برآمده اند؛ این در حالی است که شلیک موشک های حماس به مواضع نظامی اسرائیلی تنها ۷ کشته به جا گذاشته است.
دردآورتر آنکه، این غصب بزرگ در طول بیش از ۷ دهه همچنان با همه جنایت‌هایش تا به امروز ادامه یافته است و اینها نشان از هدایت افکار عمومی برخلاف واقعیت های موجود است. عاملی که با غفلت عمد نهادهای بین المللی و همراهی کشورهای غربی، به تکرار این مصایب در طول ۷۳ سال اخیر منجر شده است.
ادعاهای سران صهیونیستی برای قانع کردن جهان به فرار اختیاری عرب ها از سرزمین های اشغالی در شرایطی مطرح شد که موسسات شبه نظامی صهیونیستی که بعدها هسته ارتش اسرائیل را تشکیل دادند، جنایت های متعددی را در بخش های مختلف سرزمین های اشغالی بر ضد فلسطینیان و عرب ها مرتکب شدند، این جنایت ها باعث شد بسیاری از فلسطینیان از ترس جان خود مجبور به مهاجرت از سرزمین آبا و اجدادی خویش شوند.
خلاصه ماجرای اشغال فلسطین
در ۲۴ اردیبهشت ۱۳۲۷ (۱۵ مه ۱۹۴۸) فاجعه‌ای رخ داد که در آن رژیم صهیونیست براساس توطئه وحشتناک غربی و به زور سلاح و کشتار و فریب، کشوری مستقل و دارای شناسنامه روشن تاریخی به نام «فلسطین» را غصب کرد و آن را سرآغاز تشکیل دولت موهوم خود قرار داد.
در ابتدا یک عده از یهودیان متنفذ با فکر و نقشه ایجاد کشوری مستقل برای یهودیها، برخی از زمینهای بزرگ زارعان فلسطینی را خریدند و پس از آن با خشونت و سبعیت اهداف توسعه طلبانه خود را برای کشتن کشاورزان و غصب بخش های دیگری از سرزمین فلسطین و حتی کشورهای اطراف پیش بردند.
صهیونیست‌ها از طریق لابی‌گری، قدرت های خارجی به ویژه انگلیس و پس از آن آمریکا را با خود همراه کردند؛ سازمان ملل و قبل از سازمان ملل، جامعه‌ی ملل هم که بعد از جنگ برای به اصطلاح مسائل صلح تشکیل شده بود همواره، مگر در موارد بسیار معدودی، از صهیونیست ها حمایت کردند.
در همان سال ۱۹۴۸، جامعه‌ی ملل قطعنامه‌ای صادر نمود و فلسطین را بدون دلیل و علّت خاصی تقسیم کرد و اعلام کرد پنجاه و هفت درصد از سرزمین فلسطین متعلّق به یهودیهاست؛ در حالی که قبل از آن، در حدود پنج درصد زمینهای فلسطین متعلّق به اینها بود.
رژیم صهیونیستی با مظلوم‌نمایی همیشگی و انحراف افکار عمومی در دنیا این‌طور وانمود کرد که فلسطین یک جای متروکه و مخروبه‌ای بود که آنها آمدند و آنجا را آباد کردند! در حالی که به نوشته مورخین در سرتاسر فلسطین مزارع گندم مثل دریای سبزی تا چشم کار می کرد گسترده بودند و مردم فلسطین بر روی آنها کار می کردند، اما اسرائیل با جنگ و وحشی‌گری آنها را از زمین‌هایشان بیرون راند.
به نوشته خبرگزاری کوبا، رژیم اشغالگر قدس با هدف تحقق رویای قدیمی خود، به دنبال پاکسازی قوم فلسطینی از نوار غزه را بود تا بازماندگان را وادار به مهاجرت به شبه جزیره سینا و پناهنده شدن به سرزمین مصر کند.
اسرائیل اما سالگرد روز نکبت را بر سر خون شهدای فلسطینی جشن می گیرد که در طول ۷۰ سال، نسل کشی خود در سرزمین اشغالی فلسطین بر زمین ریخته و رژیم جعلی خود را بر آوار خانمان فلسطینی های رانده شده از آن بنا کرده است.
واژه نکبت نزد ملت فلسطین یادآور اشغال و بیرون راندن اجباری آنان توسط صهیونیست ها با حمایت گسترده انگلیس ها، اروپایی ها و آمریکایی ها است؛ در واقع با این اقدام صفحه ننگینی در تاریخ بشریت ورق خورد، در جایی که صهیونیست ها برای نیل به هدف اشغالگری دست به هزاران جنایت هولناک و وحشتناک زده اند و هنوز هم با وجود گذشت بیش از ۷۰ سال، در سکوت و چراغ سبز غربی ها و نهادهای بین المللی این جنایت ها تکرار می شود.
با این همه، بنابر تحلیل کارشناسان، تحولات آتی بر تغییر موازنه قوا به نفع دنیای اسلام نوید می‌دهد. همان‌طور که مقام معظم انقلاب اسلامی ایران در هفته گذشته به مناسبت روز قدس فرمودند: امروز قدرت مقاومت صدها برابر شده و جوان فلسطینی که روزی با سنگ از خود دفاع می‌کرد، امروز با موشک نقطه‌زن پاسخ می‌دهد. موازنه به نفع فلسطین به شدت تغیییر کرده است.