العالم ـ اروپا
روایت یک گزارش رسانه ای از فقر در انگلستان، از زندگی قشر فقیر و بعضا اقلیت های نژادی در این کشور حکایت دارد که روزگار خود را در این کشور به ظاهر پیشرفته در امور اجتماعی و حقوق بشری، به سختی می گذرانند به طوری که کودکان آنها پس از سن رشد بعضا حتی در اتاق محقر خود جا نمی شوند که بتوانند شب را به استراحت و خواب بپردازند.
بنابر این گزارش، حدود دو میلیون کودک در انگلستان در خانه‌هایی پر‌جمعیت و نامناسب زندگی می‌کنند.
رضوان حسین پسر یک خانواده فقیر در انگلیس در روزهای قرنطینه و طی مدت چند ماه، قدش از ۱۵۵ سانتیمتر به ۱۸۲ سانتیمتر رسید و حالا دیگر درتختخواب قدیمی‌اش جا نمی‌شود و چون اتاقش هم برای آدمی به اندازهٔ او کوچک است شب‌ها روی مبل می‌خوابد. دو خواهرش، میشا ۱۳ ساله و ملیحه ۱۱ ساله نیز با هم تخت مشترکی دارند.
این خانواده که در غرب لندن سکونت دارند، از سال ۲۰۱۳ در تلاش برای یافتن خانه‌ای مناسب‌ترند اما به خاطر مشکلات مالی و فقر هیچگاه نتوانسته اند آرزوی خود را محقق کنند.
محمد، پدر خانواده که رانندهٔ تاکسی است علاوه بر استرس در خانهٔ تنگ و کوچک در ماه فوریهٔ گذشته دچار حملهٔ قلبی شد و دیگر نتوانست به کارش ادامه دهد.
از حملهٔ قلبی جان سالم به‌در برد اما زندگی کردن در خانه‌ای تنگ و کوچک و استرس مداوم کمکی به حالش نمی‌کند.
شرایط آنها به قدر سخت شد که خانوادهٔ آنها تصمیم به نقل‌مکان به یورک‌شایر غربی گرفتند جایی که خانواده‌ای پیدا کرده بودند که راضی شده بودند خانهٔ خود را با آنها مبادله کنند.
رضوان می‌گوید: "من گفتم به هر قیمت و با هر شرایطی باید آن خانه را به دست آوریم. می‌دانستم که حدود ۳۰۰ کیلومتر دورتر است اما دیگر نمی‌توانستم در آن تخت کوچک بخوابم".
حسنارا مادر خانواده می‌گوید:"متأسفانه مبادلهٔ خانه سر نگرفت و خانوادهٔ ما حالا هیچ راه‌حل دیگری ندارد". او می‌گوید:"من در این منطقه به دنیا آمده‌ام و بزرگ شده‌ام اما به هر جایی که فکرش را بکنید حاضرم نقل مکان کنم".
بنابر گزارش بی بی سی، فدراسیون ملی مسکن، نمایندهٔ بنگاه‌های مسکن انگلستان برآورد کرده است که حدود دو میلیون کودک در انگلستان، یعنی از هر پنج کودک یکی در خانه‌ای پر‌جمعیت و نامناسب و فاقد امکانات لازم زندگی می‌کند.
این فدراسیون می‌گوید از این تعداد ۱.۱ میلیون در خانه‌های قوطی‌کبریتی زندگی می‌کنند که اثر ویرانگری بر رشد و سلامت آنها می‌گذارد و باعث اضطراب و افسردگی می‌شود.
در یک پژوهش دانشگاهی دریافتند اگرچه کودکان ٪۱۹ از جمعیت انگلستان را تشکیل می‌دهند اما حدود ٪۳۰ از جمعیت نیازمند به خانه‌های مناسب هستند.
کیت هندرسون، مدیر اجرایی سرویس سلامت همگانی می گوید: "امروزه گزارش‌ها نشان می‌دهد کودکان کشور بزرگ‌ترین قربانیان بازار نابسامان مسکن هستند".
"بسیار غم‌انگیز است که کودکان ناچارند در خانه‌هایی تنگ و کوچک و اتاق‌خواب‌های مشترک و گاهی حتی تخت‌های مشترک با خواهران و برادران و والدین زندگی کنند و این خانواده‌ها به سختی از عهدهٔ هزینه‌های خوراک و پوشاک و سر‌پناه خود بر‌می‌آیند. با عدم تأمین مسکن مناسب برای چنین خانواده‌هایی ما میلیون‌ها کودک را از کمترین حق‌شان در زندگی محروم می‌کنیم".