العالم- کشکول
در میان کشورهای امضاکننده توافق هستهای، ایران بیشتر ضرر را متحمل شده است؛ زیرا این کشور تحت تحریمهای گسترده آمریکا، که حتی غذا و دارو را نیز شامل شده، قرار گرفته و این تحریمها تاثیرات فاجعهبار خود را در زمان شیوع ویروس کرونا نشان داد زیرا واشنگتن به بهانه تحریم، مانع از انتقال تجهیزات پزشکی و دارویی به ایران شد. بنابراین ایران با تمام توان خود در تلاش است تا تحریمهای یکجانبه، ناعادلانه و غیرقانی علیه ملت ایران را سریع و بدون معطلی بردارد اما نه بر اساس زمانبندی آمریکا.
مشکل آمریکا با دنیا این است که خود را استاد رهبری ارکستر سمفونیک میداند که در آن نوازندگان چارهای جز حرکت بر اساس حرکات دست آن ندارد؛ و آمریکا است که سرعت عمل هر نوازندهای را مشخص میکند. در حالیکه آمریکا فراموش کرده که ساکنان روی کره خاکی طبق میل خود حرکت می کنند. کشورهایی بر روی این کره خاکی هستند که طبق زمانبندی خودشان و نه آمریکا حرکت میکنند و ایران یکی از مهمترین این کشورها است. اگر روزی آمریکا تصور میکرد که با اعمال تحریمهایی زمان را برای ایران سخت و طولانی خواهد کرد، آنگاه ایران میتواند با اصرار بر توسعه برنامه مسالمتآمیز هستهای خود، زمان را برای آمریکا سختتر و طولانیتر کند.
آمریکا با همان سرعتی که از توافق هستهای خارج شد نباید انتظار داشته باشد با همان سرعتی که جو بایدن، رئیسجمهوری فعلی آن را میخواهد، به توافق بازگردد. آن زمان که دنیا بر اساس زمانبندی آمریکا حرکت میکرد، به پایان رسیده است. هیئت مذاکرهکننده ایران فقط به وقت تهران حرکت و اقدام میکند؛ زمانبندی که مبتنی بر لغو کامل تحریمهای آمریکا علیه ملت ایران است و در آن زمان، آمریکا میتواند به توافق بازگردد، غیر از آن، اظهاراتی مانند اظهارات مقامات آمریکایی درباره متوسل شدن به گزینههای دیگر، هیچ گوش شنوایی در تهران نخواهد داشت.