العالم - زلال قرآن
معنی حقیقی واژه صلوة عبارت است از:
1- عطف توجه، و انجذاب بسوی خداوند تبارک و تعالی.
2- پیوند دادن روح ملکوتی انسان با خداوند سبحان.
این معنی از« واژه صلوة» ضمن توجه دقیق به آداب ظاهری به باطن صلوة اهتمام خیلی زیادی دارد، به همین سبب اگر اقامه صلوة به استقامت و با جمع شرایط ظاهری (رعایت تمام آداب شرعی) و باطنی (حضور قلب کامل) صورت پذیرد، این ظرفیت را دارد که انسان را از قید همه موانع وصل به خداوند (نظیر: حُب ذات، حُب دنیا، دلبستگی ها و وابستگی ها و تمام قید و بندهای دست و پاگیر زندگی دنیائی) آزاد کند و بر اساس حدیث شریف رسول الله (ص) که فرموده:
«اَلصَّلوة مِعراجِ اَلمُوءمِن».
انسان بتواند با دل بریدن از غیر خدا (که اوج عبودیت و بندگی و تسلیم بودن در مقابل ذات اقدس الهی است)، خود را به معراج برده و به قله رفیع قرب خداوند سبحان که هدف اعلی اقامه صلوة است برساند.