العالم - زلال قرآن
سعادت که محصول ایمان و عمل صالح است، حالتی است عقلانی که زمینه های رسیدن به خیرات و قرب به خیرمطلق را برای انسان میسرمینماید.
و به شهادت آیات 105 تا 108 سوره مبارکه هود با بیان: «يَوْمَ يَأْتِ لَا تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ . فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ . خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ . وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ عَطَاءً غَيْرَمَجْذُوذٍ»
ترجمه: در آن روز که فرا رسد هیچ کس جز به فرمان خدا سخن نگوید، پس برخی شقی وبد روزگارند و بعضی سعید و خوشبخت هستند، اما اهل شقاوت همه درآتش دوزخند در حالی که سخت آه و ناله حسرت وعربده می کشند. (آنها درآتش دوزخ تا آسمان و زمین باقی است مخلّدند مگرآنچه مشیّت پروردگار تو باشد، که البته خدا هرچه خواهد می‌کند. واما اهل سعادت هم تمام دربهشت ابد تا آسمان و زمین باقی است مخلّد ند مگرآنچه مشیّت پروردگار تو باشد، که عطایی ابدی و نا مقطوع است.
نتیجه شقاوت خلود در آتش جهنم سوزان، و نتیجه سعادت بهشت جاودان الهی است .