العالم-زلال قرآن
کفربمعنی پوشاندن ونادیده گرفتن حق است، درشریعت اسلام کفرعبارت است انکاراصول وضروری دین که خداوند معرفت وایمان به آن ها را واجب کرده است از قبیل: وحدانیت وعدل الهی، معرفت به رسول الله (ص) ودینی که آورده است، و...،.
وکافرکسی است که این حقایق یعنی اصول و ضروریات دین را انکارکند.
کفرعنادی وکفرعن جهل =
به شهادت آیه 14 سوره مبارکه نمل:
«وَجَحَدُوابِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ»
ترجمه: (و با آنکه کفار به یقین می دانستند که آنها معجزه خداست باز ازسر کبر و نخوت و ستمگری آنها را انکار کردند، پس بنگر تا عاقبت آن مردم فاسد به کجا انجامید (و چگونه هلاک شدند).
کافرعنادی به کسی گفته می شود که با علم به حقانیت موضوع، عمداً آن را کتمان می کند.
وبه هدایت بخش اول آیه 26 سوره مبارکه فتح :
« إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ... »
ترجمه: (آن هنگام که کافران خشمِ شدید جاهلی خود را در دل‌هایشان جای داده بودند...).