العالم _ زلال قرآن
غرض ازقرب بنده به خدا این است که بنده به لحاظ معنوی و روحانی و صفا و تجرد و تنزه ازتعلقات مادی وعدم تقید به حدود و قیود غیر الهی(حدود و قیود دنیائی و اجتماعی و...) و خلوص و طهارت روح و...، با رشد و کمال استعدادهای ذاتی منشاء گرفته ازاسماء الله خود، به صفات خداوند سبحان نزدیک شود.
وقرب حقیقی بنده به خدا زمانی امکان وقوع پیدا می کند که اومتخلق به اخلاق الله شود و صفات الهی را درخود ایجاد کرده وتقویت نماید تا متاثر ازآن صفات، اعمال و رفتارهای او شکل گیرند، بطورمثال: چون خدا رحیم است، پس اوهم بکوشد رحیم باشد، و چون خدا کریم است، اوهم تلاش کند که کریم باشد، و چون خدا عالِم است، اوهم سعی کند که عالِم باشد، و...، چرا که هرچه صفات الهی دروجود انسان شکل بگیرند و درعمل او بظهوربرسند به همان میزان او به خداوند نزدیکتر و مقرب ترخواهد بود.
وساده ترین وسیله قرب بندگان به خدا این است که انسان بکوشد با انجام واجبات و مستحبات و ترک محرمات و مکروهات بقدرتوان و وسع خویش وسیله تقرب خود به خداوند را فراهم نماید.