العالم - ایران / سیاسی
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران امشب (جمعه) در بیانیه‌ای ضمن منفک کردن جمهوری اسلامی ایران از اصل و مفاد قطعنامه صادر شده در خصوص هولوکاست در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، این اقدام را سوءاستفاده رژیم صهیونیستی از سازوکارهای بین‌المللی برای سرپوش گذاشتن بر جنایات خود خواند و آن را کاملا مردود خواند.
در این بیانیه آمده است: همانطور که نمایندگی کشورمان نزد سازمان ملل متحد در نیویورک، طی بیانیه توضیح، موضع جمهوری اسلامی ایران در خصوص قطعنامه هولوکاست را رسما اعلام کرده، تاکید می‌شود رژیم نژادپرست صهیونیستی از محافل بین‌المللی برای سرپوش گذاشتن بر جنایات روزانه خود علیه فلسطینی‌ها سوءاستفاده می‌کند. این اقدام رژیم صهیونیستی تلاش دیگری برای سوءاستفاده از سازوکارهای سازمان ملل برای سرپوش گذاشتن بر جنایات روزانه این رژیم است که متاسفانه این روزها با حمایت بی چون و چرای غرب همراه شده است.
این بیانیه می‌افزاید: همانطور که بر همگان روشن است، جنایات دوران جنگ جهانی دوم به علت دو انگیزه نژادپرستی و توسعه طلبی به وقوع پیوسته است که هم اکنون رژیم صهیونیستی میراث‌دار و پرچمدار این دو خوی شیطانی است. رویکرد نژاد پرستانه این رژیم در اسناد متعدد بین المللی مورد تصریح قرار گرفته و با وجود اراده مستحکم جامعه بین‌المللی، اسرائیل به عنوان تنها رژیم نژادپرست با ایدئولوژی توسعه طلبی باقی مانده است.
وزارت خارجه در این بیانیه اعلام کرده است: جمهوری اسلامی ایران همواره نسل کشی را تحت هر شرایطی محکوم و غیرقابل توجیه دانسته و از همین روست که در طول جنگ جهانی دوم، ایران میزبان آوارگان این جنگ از برخی کشور‌های اروپایی بوده است. در عین حال رژیم جعلی صهیونیستی پیوسته تلاش کرده است از قربانیان جنگ جهانی دوم و یهودیان به عنوان توجیهی برای اقدامات بیشرمانه و تجاوزکارانه خود بهره ببرد.
در این بیانیه همچنین آمده است: این رژیم و سردمداران آن با نقض قوانین بین‌المللی طی هفت دهه گذشته، همه مصادیق جرایم و به خصوص جنایت علیه بشریت را بر ضد مردم فلسطین و مردمان کشور‌های منطقه مرتکب شده‌اند. نسل کشی، ترور، پاکسازی نژادی، تخریب خانه‌ها و محاصره انسانی از جمله جنایاتی به شمار می‌آید که رژیم صهیونیستی پیوسته در حال ارتکاب آن است.
در پایان این بیانیه عنوان شده است: جمهوری اسلامی ایران بار دیگر تاکید می‌کند پیشگیری از تکرار فجایع تاریخی نیازمند پژوهش‌های تاریخی است که باید بدون قضاوت و پیشداوری‌های سیاسی صورت پذیرد و بنابراین چنین رویکرد‌های تضییقی مورد پذیرش نبوده، چنین قطعنامه‌ای به عنوان رویکردی اجماعی قلمداد نشده و لذا مردود است.