العالم- کشکول
روزی نیست که نشنویم یک شهروند سعودی یا یک "شخصیت نخبه" سعودی اقدام به سفر به فلسطینی اشغالی می‌کند یا توییتی در بیان "نکات مثبت" عادی‌سازی منتشر، و از اسرائیل تمجید می‌کند و فاتحه قضیه فلسطین را می‌خواند و فلسطینیان را "عامل شر و بلا" در منطقه خاورمیانه توصیف می‌کند.
موضوع قابل توجه این است که "عادی‌سازی مردمی"! با اطلاع مقامات سعودی صورت می‌گیرد در حالی‌که همین مقامات، هر شهروند سعودی را که در توییتی یا اظهاراتی، از ولیعهد و یا از عادی‌سازی انتقاد و از محور مقاومت تمجید کند، پشت میله‌های زندان می‌اندازند.
آخرین مورد از "عادی‌سازی نخبه‌های سعودی" سفر "نجاه السعید" پژوهشگر سعودی به فلسطین اشغالی بود که پس از رسیدن به تل‌آویو مجموعه عکس‌هایی از خود در فضای مجازی منتشر کرد. این زن سعودی تجربیات خود از سفر را با هدف قبح‌شکنی از ارتباط با رژیم صهیونیستی در توییتر به اشتراک گذاشته است. او در توئیتی نوشت: "من تازه وارد اسرائیل شدم... چه حسی"!.
از سوی دیگر، "ایدی کوهن" روزنامه‌نگار تندرو و نژادپرست اسرائیلی از سفر این زن محقق سعودی استقبال کرده و در توییتی نوشته است: "محقق سعودی، به کشور دومت خوش آمدی".
موضوع قابل توجه در مورد "نسخه خلیج‌فارسی" درباره عادی‌سازی این است که این نسخه بسیار مبتذل است به‌ویژه نسخه اماراتی آن؛ که در آن "روزنامه‌نگاران و فعالان" سعودی نزدیک به حکومت اظهاراتی در حمایت از عادی‌سازی مطرح می‌کنند و از اهمیت قضیه فلسطین می‌کاهند از جمله "ترکی الحمد" که گفته است "قضیه فلسطین دیگر مهم نیست".
نویسنده دیگری مانند "عبدالحکیم الحکیم" مدیر مرکز مطالعات خاورمیانه ابراز عقیده کرده است که "قدس نماد مذهبی برای یهودیان است و مکه و مدینه نیز برای مسلمانان قداست دارد".
روزنامه "یدیعوت آحارونوت" نیز فاش کرد روزنامه سعودی عرب نیوز که به زبان انگلیسی منتشر می‌شود خاخام "مارک شنایر" را به عنوان ستون‌نویس ثابت در این روزنامه به کار گمارده است.
"ابتذال" کمترین چیزی است که می‌توانیم با آن عادی‌سازی سعودی‌ها با رژیم اشغالگر را توصیف کنیم؛ زیرا این عادی‌سازی کاملا حساب‌شده است که خطر آن خیلی جدی‌تر از خطرات عادی‌سازی مصر و اردن با اسرائیل است که در چارچوب رسمی و حکومتی مانده و به محافل مردمی گسترش نیافته است. عادی‌سازی سعودی، امارات و بحرین با اسرائیل صرفا در راستای منافع این رژیم است و امنیت و ثبات و منافع کشورهای سازشکار را در معرض خطر قرار می‌دهد.