العالم- کشکول
دورویی و استانداردهای دوگانه غرب در مواجهه با یمن امری مسلم است و نیز می‌دانیم که دلارهای نفتی امارات و سعودی در سرپوش گذاشتن بر شکست‌ها و جنایات‌شان علیه یمن بسیار نقش‌آفرین است و این درحالی است که یمنی‌ها با سلاح‌های بومی در مقابل متجاوزان ایستادگی می‌کنند. در اینجا تلاش می‌کنیم به عملکرد ضعیف و شرم‌آور اتحادیه عرب بپردازیم که به سخنگوی رسمی رژیم‌های مرتجع عربی تبدیل شده است.
به همین منظور بخشی از بیانیه لانا نسیبه، نماینده امارات در سازمان ملل را طی نشست شورای امنیت درباره یمن بازگو و آن را با بیانیه‌ای که احمد ابوالغیط، دبیرکل اتحادیه عرب قرائت کرده، مقایسه می‌کنیم.
در بیانیه نسیبه آمده است: "تنها راه‌حل خروج از بحران جاری یکپارچه کردن تلاش‌ها برای حل سیاسی با یمنی‌ها تحت نظارت سازمان ملل و مطابق با مراجع سه‌گانه ارائه‌شده در طرح ابتکاری شورای خلیج‌فارس و نتایج کنفرانس فراگیر گفت‌وگوی ملی و قطعنامه‌های شورای امنیت از جمله قطعنامه 2216 است."
ابو الغیط هم در بیانیه خود با استقبال از قطعنامه شورای امنیت، گفت: "از تمام تلاش‌های صورت‌گرفته برای حل بحران یمن و دستیابی به راه‌حل سیاسی و فراگیر بر اساس مراجع سه‌گانه ارائه‌شده در طرح ابتکاری شورای خلیج‌فارس و نتایج کنفرانس فراگیر گفت‌وگوی ملی و قطعنامه‌های شورای امنیت از جمله قطعنامه 2216 حمایت می‌کنیم."
نسیبه گفت: "هدف از این قطعنامه، کاهش توان نظامی شبه‌نظامیان حوثی و کاهش شدت درگیری‌ها در یمن و نیز جلوگیری از تحرکات خصمانه علیه کشتی‌های غیرنظامی و تهدید این گروه علیه خطوط کشتیرانی و تجارت جهانی و همچنین پایان دادن به مشکلات غیرنظامیان در یمن و منطقه در مواجهه با این حملات تروریستی است."
ابوالغیط نیز گفته است: "این قطعنامه در کاهش توان نظامی شبه‌نظامیان حوثی و کاهش شدت درگیری‌ها در یمن و نیز جلوگیری از تحرکات خصمانه علیه کشتی‌های غیرنظامی و تهدید این گروه علیه خطوط کشتیرانی و تجارت جهانی و همچنین پایان دادن به مشکلات غیرنظامیان در یمن و منطقه در مواجهه با این حملات تروریستی کمک خواهد کرد و آزادی عمل شبه‌نظامیان حوثی را محدود خواهد کرد که امنیت منطقه و کشورهای همسایه را هدف قرار می‌دهند."
آیا بعد از این رسوایی، کسی در نقش اتحادیه عرب و ماموریت دبیرکل آن شک و تردید دارد؟! چرا ابوالغیط خود را به زحمت نینداخت تا از کلمات و واژگان جدیدی در بیانیه خود استفاده کند؟
در آخر، باید به نماینده امارات در سازمان ملل و همچنین به ابوالغیط، دیپلمات کهنه‌کار مصری گفت که چگونه ممکن است همزمان هم از قطعنامه شورای امنیت مبنی بر درج نام انصارالله در فهرست "سازمان‌های تروریستی" حمایت کنید و هم خواهان حل سیاسی بحران یمن هستید؟ آیا این قطعنامه باب حل و فصل سیاسی را نمی‌بندد؟! چگونه پای میز مذاکره‌ای می‌توان نشست که یک طرف آن، "تروریستی" است؟ آیا این قطعنامه تله‌ای برای خنثی کردن تمام طرح‌هایی نیست که برای حل بحران یمن از طریق مذاکرات، ارائه شده‌اند؟!