العالم _ فلسطین اشغالی
تا این لحظه حفظ ائتلاف با آمریکا، مصالحه با روسیه و ابراز همدردی با اوکراین به سبب منافع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی که به همراه دارد، دولت اشغالگر را در حالتی قرار داده است که تلاش می کند خود را در ظاهر یک میانجی نشان دهد که از فاش ساختن موضع قطعی و مشخص در بحران دوری می کند.
تا کنون موضع گیری های دولت تل آویو از دعوت به توقف جنگ و اعلام آمادگی برای دادن کمک های انسانی، فراتر نرفته است که نشان می دهد اسرائیل تلاش دارد نقش صلیب سرخ را بازی کند نه بیشتر.
با این حال تل آویو نمی تواند چنین نقشی را برای زمانی طولانی حفظ کند و تلاش برای محکوم کردن عملیات روسیه و اعلام تماس با رهبران این کشور، همه و همه تلاش هایی ناکام برای راه رفتن روی طناب و حفظ توازن برای جلوگیری از سقوط است.
با این حال بادهای سرکشی که در نتیجه این نبرد به سرعت سراسر جهان را در بر می گیرد، نبردی که صف بندی ها در آن بیش از پیش آشکار می شود، به هیچ کس اجازه نخواهد داد روی طناب راه برود بلکه او را وادار خواهد کرد که کنار یکی از دو طرف بایستد.
ملاحظات اسرائیل در این بحران بسیار فراوان و خطرناک است زیرا از یک طرف روسیه که وارد جنگ با اوکراین شده است، خود دارای ائتلاف با دشمنان سرسخت اسرائیل است، دشمنانی که در مرزهای شمالی فلسطین به سر می برند.
با توجه به اینکه آمریکا و غرب نمی توانند بر این دشمنان تاثیر بگذارند و این تاثیرگذاری فقط در اختیار روسیه است، بنابر این ایستادن مقابل روسیه به معنای به خطر افتادن امنیت استراتژیک اسرائیل و انتظار کشیدن برای نبرد بر سر بقا و پایان برتری استراتژیک آن است زیرا روسیه در این حالت اگر نگوییم برتری هجومی، برتری دفاعی را برای دشمنان اسرائیل در رویارویی با حملات آن تضمین خواهد کرد، امری که کاملا قابل انتظار است.
تا این لحظه همه اظهارات مقامات اسرائیلی، چه اظهاراتی که در تل آویو مطرح کرده اند و چه اظهاراتی که در سازمان های بین المللی مطرح کرده اند، همگی خنثی و غیرشفاف بوده است مگر اظهاراتی مبنی بر مردود دانستن عملیات نظامی روسیه در اوکراین و همان گونه که گفتیم، اعلام آمادگی برای دادن کمک های انسانی به کی یف بدون ذکر هر گونه کمک نظامی مانند آنچه امروزه کشورهای اتحادیه اروپا و آمریکا که متحد اوکراین هستند، ارائه می کنند.
با این حال در مقابل آیا بی طرفی در این نبرد تضمین شده است؟ در حالی که به خوبی آشکار است که این بی طرفی برای آمریکا قابل قبول نیست زیرا این کشور خواستار موضعی آشکار در این بحران است.
بالطبع ما این موضوع را درک می کنیم که تل آویو هرگز همپیمانی با واشنگتن را کنار نخواهد گذاشت زیرا این همپیمانی همچنان آن را از نظر تکنولوژی و پیشرفت نظامی در محیطی که در آن به سر می برد، در موقعیت برتر قرار داده است، پیشرفتی که تل آویو گاه آن را از خود بخش های نظامی آمریکا دریافت می کند و همین مسئله تل آویو را واداشت تا با واشنگتن همراه شود و حمله روسیه به اوکراین را محکوم کند زیرا مخالفت با واشنگتن تا این حد برای تل آویو امکان پذیر نبود. تل آویو با این حال در عین محکوم کردن حمله روسیه، بر عمق روابط با مسکو تاکید کرد.
بالطبع آنچه درباره ملاحظات و نگرانی های روسیه گفتیم، فقط به نقش روسیه در جبهه شمالی اسرائیل و تاثیر آن در این جبهه باز نمی گردد بلکه به بحرانی اجتماعی داخل رژیم اشغالگر باز می گردد و نشانه های انفجار در آن نزدیک است زیرا بیش از یک میلیون روسی به عنوان شهروند، در سرزمین های اشغالی زندگی می کنند که تابعیت اسرائیلی دارند هرچند ملیت و زبان روسی و روابط خود با روسیه را همچنان حفظ می کنند. این عده امروزه داخل سرزمین های اشغالی مناطق مختلفی را به طور کامل و نیز رسانه هایی در اختیار دارند و گاه روابط اجتماعی و اقتصادی آنان از محیط اطراف بسته و پنهان است.
همین افراد هستند که دولت نفتالی بنت امروزه به آنان تکیه می کند و پنج کرسی را در آن در اختیار دارند. بر همین اساس مراعات این طرف به تنهایی، براي دولت تل آويو خسارت بار است، دولتی كه خود را ميان دو لبه انبر مي بيند و تلاش مي كند با كمترين آسيب از آن خارج شود.