العالم ـ زلال قرآن
صدق = به معنی راستی و راستگوئی و تصدیق کردن کلمه حق آمده است.
صدق کلمه ای است که شرع مقدس اسلام نیز آن را تصدیق می نماید، و بنده خدا به وسیله صدق در نیت و گفتار و عمل، عبودیت خود را نسبت به خداوند سبحان اظهار می دارد، چنانکه درآیه 33 سوره مبارکه زمرآمده:
« وَالَّذِي جَاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ»
ترجمه: (وآن کس که (وعده) صدق را آورد و (آن کس که) آن را تصدیق کرد (و به خدا و قیامت ایمان آورد) هم آنها به حقیقت اهل تقوا هستند).
صِدّیق = به معنی راستگو و تصدیق کننده حق و بنا بر قولی صِدّیق به معنی «کثیرالصدق»، به کسی اطلاق می شود که در قول صادق است و با عمل صادقانه خویش آن را اثبات می کند.
از آنجا که صدق هم در قول و هم در عمل موضوعیت دارد، لذا صدّیق به کسی گفته می شود که راستگو و درست کردار باشد و خلاف صداقت نه حرفی بزند و نه عملی انجام دهد.
صِدّیق از اوصاف پیامبران است، به طور مثال درآیات زیر:
1– آیه 41 سوره مبارکه مریم:
«وَاذْكُرْفِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا»
ترجمه: (و یاد کن در کتاب خود شرح حال ابراهیم را که او شخص بسیار راستگو و پیغمبری بزرگ بود).
2– آیه 56 سوره مبارکه مریم:
«وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا»
ترجمه: (و یادکن در کتاب خود احوال ادریس را که او شخصی بسیار راستگو و پیغمبری عظیم الشأن بود).
حضرت ابراهیم (ع) وحضرت ادریس (ع) را پیامبران صادق معرفی کرده اند.