العالم _ زلال قرآن
از آنجا که حقیقت تقوا با پرهیز کامل از محرمات و مکروهات و عمل دقیق به مستحبات و واجبات مقرره خداوند محقق می گردد، پس حق تقوا زمانی ادا می گردد که:
اولاً – فرد مومن بکوشد که مسائل شرعی مربوط به محرمات و مکروهات و واجبات ومستحبات را حتی المقدور فرا گیرد و یا حداقل به این حکم از رساله عملیه:
« مسائلی را که انسان غالباً به آنها احتیاج دارد واجب است که یاد بگیرد»
که فتوای مشترکی است که همه مراجع تقلید بر آن اتفاق نظر دارند، عمل نموده وبا توجه به شرایط خاص زندگی فردی و اجتماعی وشغلی خودبکوشد مسائلی را که درزندگی روزمره به آنها نیاز پیدامی کند به درستی یاد بگیرد و با مراجعه به اهل خبره چگونگی صحیح عمل کردن به آنها را بیاموزد.
ثانیا ً– درمواجهه عملی با هریک ازموضوعات مربوط به فروع دین (نماز، روزه،خمس، زکات ،حج، جهاد، امربه معروف و نهی ازمنکر ودیگر امورزندگی) بکوشد به دقیق ترین شکل به احکام و دستورات مربوطه عمل نماید.
پس حق تقوای الهی این است که اوامرالهی به احسن وجه امتثال شود و ازنواهی او پرهیزگردد و درمقابل نعمت های خداوند شُکرزبانی و عملی در خور بعمل آید و در برابر بلاها و مصائب وسختی های طی طریق در صراط مستقیم الهی صبر و شکیبائی شایسته درپیش گرفته شود.
وبرهرفرد مومن متقی فرض است که درحد توان بکوشد که، با اطاعت کامل تسلیم محض الهی شده و از اوامر و دستورات اوبه بهترین شکل پیروی و از نواهی او پرهیزنماید تا به فضل الهی به ادای حق تقوا آنگونه که شایسته است توفیق یابد ان شاءَ الله.