العالم - زلال قرآن
انسان فقط در دوران زندگی دنیائی خود امکان کمال یابی دارد.
زندگی دنیائی انسان (هم در دوران جنینی و هم در دوران از تولد تا مرگ) مشمول قاعده کلی عالم دنیا یعنی: تغییر و تبدیل و حرکت و فناء و نیستی است و هیچ چیز و هیچ موقعیتی (چه خوب و چه بد، چه دشوار و چه آسان) در آن پایدار و جاودانه نیست، پس انسان باید با باور یقینی به حقیقت آیات زیر:
1– آیه 60 سوره مبارکه قصص:
« وَمَا أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَزِينَتُهَا وَمَا عِنْدَ اللَّـهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ أَفَلَا تَعْقِلُونَ»
ترجمه: (و آنچه از نعمتها (ی این عالم) به شما داده شده متاع و زیور (بی قدر) زندگانی دنیاست و آنچه نزد خداست بسیار بهتر و باقی تراست، آیا فهم و عقل کار نمی بندید).
2 – آیه 17 سوره مبارکه اعلی:
« وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ»
ترجمه: (در صورتی که منزل آخرت بسی بهتر و پاینده تر (از دنیای چند روزه) است).
بکوشد به قلب خویش بباوراند که در جریان سیر کمالی خود نه تنها نباید در مرحله ای متوقف بماند بلکه باید با باور قطعی حدیث شریف نبوی (ص):
« اَلدُّنیا مَزرَعَةِ الآخِرَة»
ترجمه: (دنیا محل کشت عمل صالح و آخرت محل برداشت محصول آن است).
با اغتنام فرصت عمر و با حُسن استفاده از تمام توان و امکانات و نعمت های خدا داده درون و بیرون وجود خویش تلاش کند این مسیر را بدرستی طی کرده و به سلامت از مراحل مختلف آن عبور نماید و مراتب کمالات خود را بخوبی احراز کند و به کمالات لایق و موعود خود برسد.