العالم- کشکول
بدیهی است که غرب به رهبری آمریکا نه تنها حاضر نیست از رویکرد خودمحوری و انحصارطلبی دست بردارد بلکه آمادگی آن را دارد که برای حفظ این رویکرد، دنیا را به آتش بکشد؛ رویکردی که تمام مولفه‌های نظامی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی آن رو به اضمحلال است و دنیای تک‌قطبی در حال کشیدن نفس‌های آخرش است ولی غرب در اعلام مرگ آن سرسختی می‌کند.
غرب که معتقد است حق دارد از بودجه‌های کلان برای مدرن‌‌سازی زرادخانه‌های تسلیحات مرگبار و مخرب خود استفاده کندُ و نیز روسیه را از طریق عضویت اوکراین، فنلاند و سوئد در ناتو، محاصره کند و همچنین با چین و الگوی اقتصادی آن که به تهدیدی برای منافع نامشروع غربی‌ها در جهان تبدیل شده، مقابله کند، توان خود را به‌کار گرفته تا این ادعا را ترویج دهد که «چین چالشی برای منافع و ارزش‌های ناتو است»!. واقعا، ناتو چه ارزش‌هایی دارد که چین آن را تهدید می‌کند؟
غرب با این گرایش برتر پنداری برای دیگر ملت‌های جهان جایگاهی در سیاست، اقتصاد، توسعه و ساختن آینده قاپل نیست و معتقد است که دیگر کشورهای جهان فقط یک ماموریت دارند اینکه بی‌قید و شرط مطیع و تسلیم اوامر غرب باشند وگرنه طغیانگر در برابر «ارزش‌های انسانی و تمدنی» غرب محسوب می‌شوند که باید مجازات و تنبیه شوند.
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه از همان ابتدا از خطر غرب و به‌ویژه امریکا که روسیه را از طریق انقلا‌های رنگین در گرجستان و اوکراین تهدید می‌کند، آگاه شد و فهمید که غرب با الحاق اوکراین به ناتو درصدد است نظام‌های کشورها را تغییر دهد و آن را به خنجری فرورفته در پهلوی روسیه تبدیل سازد. در حالی‌که غرب ماهیت روابط این کشورها به‌ویژه روسیه و اوکراین را نادیده می‌گرفتهِ زیرا اوکراین یکی از مهم‌ترین کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق بود و نقش محوری در صنعت و کشاوری دارد و میلیون‌ها جمعیت آن روسی‌زبان هستند و علاوه بر آن، اوکراین پیوندهای دینی، اجتماعی و فرهنگی عمیقی با روسیه دارد. لذا تحریک زلنسکی از سوی غرب برای پیوستن به ناتو خشم روسیه را مضاعف کرد و به حیات خلوت خود( اوکراین) حمله کرد.
از همان ابتدا، روسیه از اوکراین نخواست که دوشادوش آن با غرب مقابله کند بلکه از آن خواست موضعی بی‌طرف درخصوص نبرد مسکو و ناتو اتخاذ کند و در دام آمریکایی نیفتد ولی رئیس‌جمهور اوکراین بر موضع خود در پیوستن به ناتو اصرار کرد و اظهاراتی تحریک‌آمیز علیه روسیه مطرح می‌کرد و همین امر، پوتین را به آغاز جنگ علیه اوکراین سوق داد.
امروز غرب به جای ایجاد راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز برای بحران اوکراین و درک نگرانی‌های روسیه و دور کردن جهان و به‌ویژه اروپا از جنگی ویرانگر، اوکراین را به تسلیحاتی مدرن مجهز می‌کند و مزدورانی را برای جنگیدن در کنار اوکراین، عازم این کشور می‌کند و از سوی دیگر، برای محاصره اقتصادی روسیه و تحریک چین، اقدام به عضویت فنلاند و سوئد در ناتو می‌کند.
گویا غرب فراموش کرده که جهانیان دیگر مطیع اوامر و تصمیمات ناتو و امریکا نیستند و جهان شاهد ظهور نیروهای بین‌المللی و منطقه‌ای است که با انحصارطلبی غرب مقابله می‌کند و آماده دفاع از مدل‌های سیاسی، اقتصادی و منافع بالفوه خود هستند.