العالم_زلال قرآن
به هدایت فراز زیر از آیه 165 سوره مبارکه بقره:
«... وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّـه...»
ترجمه: (... لیکن آنها که اهل ایمانند کمال محبّت و دوستی را فقط به خدا مخصوص دارند...).
خداوند رحمان از همان ابتدای خلقت، تصدیق حقایقی مثل: توحید و یکتائی خداوند، نبوت و رسالت انبیاء الهی، معاد و بازگشت به سوی خدا و ...، و دیگر حقایق عالم را در ذات و فطرت بشر به ودیعت نهاده و ایمان و محبت به خود را مَرکب راهوار انسان برای وصول به مقام اعلی قرب و لقاء الهی قرار داده است.
پس هر فرد انسانی برای وصول به خیر و سعادت حقیقی دنیا و آخرت موظف است با اخلاص و به دور از شائبه شرک، صادقانه و خالصانه روی به جانب خداوند سبحان آورد، و با اجرای فرمان الهی مذکور در آیه 6 سوره مبارکه انشقاق:
« يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ»
ترجمه: (ای انسان البته با هر رنج و مشقت (در راه طاعت و عبادت حق بکوش که) عاقبت حضور پروردگار خود می روی).
همه توجه خود را به حضرت حق سبحانه و تعالی معطوف دارد و با تمام وجود برای وصول به قرب و لقاء او تلاش نماید.
حال اگر آدمی در اثر مجذوبیت به زخارف دنیائی و سرگرم شدن به مواهب مادی آن، از صراط فطرت خارج نشود، در صراط مستقیم الهی حرکت خواهد کرد، در چنین حالتی است که توجه دائم و مستمر به خداوند به سهولت امکان پذیر خواهد بود.