العالم _ زلال قرآن
تامل و دقت در آیات زیر:
1– آیه 1 سوره مبارکه حدید:
« سَبَّحَ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَالْعَزِيزُالْحَكِيمُ»
ترجمه: (هرچه درآسمانها و زمین است همه به تسبیح و ستایش یکتا خدایی که مقتدر و حکیم است مشغولند)
2– آیه ا سوره مبارکه جمعه:
« يُسَبِّحُ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ»
ترجمه: (هر چه در آسمان ها و زمین است همه به تسبیح و ستایش خدا که پادشاهی منزّه و پاک و مقتدر و حکیم است مشغولند).
3– بخش اول آیه 18 سوره مبارکه حج:
« أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النَّاس...»
ترجمه: (آیا مشاهده نکردی که هر که درآسمانها و هر که در زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کوهها و درختان و جنبندگان و بسیاری از آدمیان همه (با کمال شوق) به سجده خدا (و اطاعت او) مشغولند...).
انسان را به باوریقینی این حقیقت می رساند که تسبیح گوئی مخلوقات به شکل عمل دقیق به وظائف ذاتیشان انجام می گیرد، لذا تمامی مخلوقات عالم (مادی وغیرمادی) درحالی که به وظائف ذاتی عبادی خویش کاملا ً آگاه اند، با سیر در مدارهای مربوطه، بدون استثناء خداوند بزرگ را تسبیح و تنزیه می کنند، و بواسطه آن نقش عبادت وعبودیت ذاتی خود را ایفا می نمایند.