العالم - زلال قرآن
آیات زیر:
1– آیه 8 سوره مبارکه ص:
«أَأُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِنْ ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ»
ترجمه: (آیا میان همه ما (بزرگان عرب) قرآن (مخصوصا) بر او فرود آمد؟ (درصورتی که او هیچ امتیازی برما نداشت!) بلکه این کافران از(وحی) قرآن من درشک و ریبند، بلکه هنوزعذاب (قهر) مرا نچشیده‌اند (که دست ازکفربرنمی دارند)).
2– آیه 110 سوره مبارکه هود:
« وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ»
ترجمه: (ومحققا ما کتاب تورات را برای موسی فرستادیم آن گاه درآن اختلاف کردند، و اگرکلمه سابقه الهی ومشیّت ازلی خدا (برتأخیرعذاب خلق تا قیامت) نبود همانا میان آنها حکم (به عذاب) می شد. واین مردم ازاین گونه وعد و وعیدها همیشه بدگمان و درشکّند و برخود ریب و شبهه می کنند).
بیان می دارند که، شک و تردید و ریب و دو دلی موجب ناباوری نسبت به حقایق (حقایق قرآنی) شده واستمرار آن آدمی را بسوی کفر و انکار حقایق زندگی پیش می برد، شکاکان با اختلاف کردن درآیات الهی و با ایجاد نا باوری نسبت به حقیقت آنها، با خیال راحت خود را به زخارف دنیائی سرگرم و به بازیچه های زندگی مادی مشغول می نمایند، همین امر موجب می شود تا آنها با غفلت ازخدا و قیامت، هدف حقیقی حیات خویش که وصول به مقام اعلی قرب الهی است را بدست فراموشی بسپارند و درجهت بُعد و دوری ازخداوند سبحان گام بردارند.