العالم - زلال قرآن
در تعریف نور گفته شده، «اَلنُّوراَلًضَوء وَهُوَخَلاف اَلُظُلمَة»، ونیزگفته شده، نور پدیده ای است که «اَلظاهِرفِی نَفسَه وَاَلمُظهِرلِغَیرَه» است، یعنی اینکه نورچیزی است که خود فی نفسه ظاهراست و با تابش به غیرخود، آن را ظاهر می‌سازد، ومنتشره ای است که انسان بواسطه وکمک آن می تواند واقعیات خارج را ببیند وحقیقت آن ها را درک کند.
به شهادت آیه 35 سوره مبارکه نور:
« اللَّـهُ نُورُالسَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌنُورٌ عَلَىٰ نُورٍيَهْدِي اللَّـهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَضْرِبُ اللَّـهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ»
ترجمه: (خدا نور(وجودبخش) آسمانها و زمین است، داستان نورش به مشکاتی ماند که در آن روشن چراغی باشد و آن چراغ درمیان شیشه‌ای که از تلألؤ آن گویی ستاره‌ای است درخشان، و روشن از درخت مبارک زیتون که (با آنکه) شرقی و غربی نیست (شرق و غرب جهان بدان فروزان است) و بی‌آنکه آتشی زیت آن را برافروزد خود به خود (جهانی را) روشنی بخشد، پرتو آن نور (حقیقت) بر روی نور (معرفت) قرارگرفته است. و خدا هرکه را خواهد به نور خود (و اشراقات وحی خویش) هدایت کند و (این) مثلها را خدا برای مردم (هوشمند) می زند (که به راه معرفتش هدایت یابند) و خدا به همه امور داناست!).
حضرت حق سبحانه وتعالی نورمطلق است وتمام اجزاء مادی وغیرمادی عالم هستی، ازنور وجود مبارک او نورمی گیرند (عالم هستی وتمام مخلوقات پیدا وپنهان آن ازنوروجود خداوند خلقت یافته و به ظهورمی رسند)، و در پرتو آن بسوی سرمنزل کمال لایق خویش هدایت می گردند.