العالم - زلال قرآن
به گواه حدیث شریف حضرت علی (ع) که فرموده:
« مَن خَشَع قَلبِه خَشَعَتِ جَوارحِهِ»
خشوع حاصل از خوف و خشیت الهی به طور طبیعی از قلب به جوارح انسان تسرّی پیدا می کند و او را به سوی اعمال صالحه و صالح ترین اعمال سوق می دهد و با تسلیم تمام وجود او در مقابل ذات اقدس الهی، سبب می شود تا با چشمان گریان سر بر خاک مذلت و عبودیت و بندگی گذارد و با انجام سجده (که اوج عبودیت و بندگی است) بکوشد مراتب اخلاص و تسلیم و رضا را به اثبات رساند، و خالصانه و خاشعانه تسلیم ذات اقدس الهی می گردد.
چرا که وقتی قلب خاشع انسان مومن مخلص در برابر انوار الهی قرار می گیرد و حقیقت اسماء و صفات حضرت حق سبحانه و تعالی و حقایق آیات نورانی قرآن کریم را به درستی درک می کند، معرفت حاصل از درک آن حقایق موجب خشوع قلبی و تسلیم و رضای او در مقابل ذات اقدس الهی می گردد، و کسی که به این توفیق عظما نائل گردد، زمانی که (در نماز یا غیر نماز) به حضور در محضر خداوند علیّ عظیم موفق می شود رنگ از رخسارش پریده و بدنش به لرزه می افتد و با تمام وجود تسلیم محض الهی می گردد، (چنانکه حسب اقوال مشهور، این حالات مکرراً از حضرات معصومین (ع) در عبادات به خصوص به هنگام اقامه نماز مشاهده شده است).