العالم - زلال قرآن
با توجه به معنی واژه های زیر:
سَهو = به معنی فراموشی و آن حالتی است که در آن انسان حقیقت اهدافی را که باید تعقیب کند فراموش می کند.
سَهو در نماز = فراموشی کردن اهداف نماز و بی توجهی به عظمت و حقیقت آن است، این پدیده نه تنها مانع از وصول نمازگزار به حقیقت نماز می شود، بلکه او را در معرض خطاب تند آیات 4 تا6 سوره مبارکه ماعون:
« فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ . الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ . الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ»
ترجمه: (پس وای بر آن نماز گزاران. که دل از یاد خدا غافل دارند. همانان که (اگرطاعتی کنند به) ریا و خود نمایی کنند).
قرارداده و در زمره ریا کنندگان (که به خدا شرک می ورزند) قرار می دهد، سهو در نماز تقصیر است که با توجه به بزرگی گناه آن انسان را با عذاب الهی قرین می سازد.
غفلت = به معنی عدم توجه به چیزی است که حاضر باشد ولی انسان به آن توجه نکند، علت غفلت انسان از موضوعی خاص اهمیت ندادن او به آن موضوع است وبه همین دلیل غفلت امری است مذموم.
آدم غافل شبیه کسی است که به خواب فرورفته و چشم و گوش و قلب او قدرت ادراک خود را ازدست داده باشند.