العالم - زلال قرآن
واژه «احد» به معنی واحد، یکتا و یگانه، حکایت از مبالغه در وحدت و بی شریک و نظیر بودن حضرت حق سبحانه و تعالی دارد، چنانکه در بخش آخر آیه 11 سوره مبارکه شوری:
«...لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ» [... آن خدای یکتا را هیچ مثل و مانندی نیست و او شنوا و بیناست] به این حقیقت اشاره شده است.
پس با قاطعیت باید گفت: مراد از«احدیت» خداوند سبحان، صِرف الوجود بودن و هویّت مطلقه اوست.
از امام باقر(ع) نقل است که: «احد بمعنی یکتائی که نظیر و مِثل و مانندی ندارد، و توحید اقرار و اعتراف لسانی و قلبی به وحدانیت الهی است»