العالم - فلسطین اشغالی
«توماس فریدمن» نویسنده یهودی آمریکایی در مقاله اش مستقیماً به نتانیاهو حمله و او را متهم کرد که «مایل است در ازای منافع شخصی خود، اسرائیل را وارد یک جنگ داخلی کند.»
فریدمن اشاره کرد که هرج و مرج و درگیری هایی که در حال حاضر در خیابان های رژیم صهیونیستی رخ می دهد، خوشایند یهودیان آمریکایی (یا لابی یهودی در واشنگتن و حامیان اصلی این رژیم) نیست.
در پایان مقاله، فریدمن توضیح داده است که روزی این واقعیت معلوم خواهد شد بحران امروز در رژیم اشغالگر ریشه در حماقت مقامات و ارکان حاکمیت دارد؛ این افراد دچار توهم هستند که با گستاخی و وحشی گری خود می توانند موجودیت رژیم صهیونیستی را حفظ کنند؛ از این رو با گستاخی تمام بر تغییرات قضایی مردود از سوی «جامعه اسرائیل»، اصرار می ورزند و با وحشی گری بر بربریت بیش از حد نسبت به اعراب پافشاری می کنند.
فریدمن معتقد است تنها کسانی که قادر به انجام این کار (حفاظت از رژیم صهیونیستی) هستند که چهره های میانه‌رو دارند و بدانچه که می خواهند بدون برانگیختن گردبادی در اطراف خود می رسند و بدون اقدامات افراطی همان خواسته تندروها را محقق می کنند.
این در حالی است که از نگاه فریدمن امروز در داخل رژیم صهیونیستی طوفان‌هایی توسط افراط‌گرایان اطراف نتانیاهو برپا شده است. اینها توسط نتانیاهو برای اهداف شخصی وی مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند و در حفظ موقعیتش به عنوان نخست‌وزیر به او کمک می کنند تا از پیگرد قانونی برای اتهامات فساد مصونیت پیدا کند.
بنا به گفته فریدمن، آمریکا از رفتار بن گویر، اسموتریچ و نتانیاهو شرمنده شده است و نیازمند چهره های میانه رو و نرمی است که بتواند از رفتارشان در مقابل جهان دفاع کند. رئیس‌جمهور آمریکا بتواند با افتخار از او در کاخ سفید پذیرایی کند، اما انجام چنین پذیرایی و استقبالی در مقابل چشمان جهانیان، آن هم برای فردی تندرو که خواستار پاک شدن یک شهر فلسطینی از روی نقشه است، کاری بس دشوار یا غیرممکن است.
نکته قابل تامل اینجاست که نوشته این نویسنده نشان می دهد در واقع صحبت در مورد احتمال رد شخصیت هایی مانند اسموتریچ و بن گویر توسط آمریکا و برکناری آنها، ربطی به نژادپرستی و اقدامات ظالمانه آنها علیه فلسطینیان ندارد بلکه تنها نگران جارزدن این افراد هستند که اقدامات ددمنشانه رژیم صهیونیستی را علنا در مقابل رسانه ها، هوار می زنند.
در واقع سروصدای تندروها و طوفان به پا کردنشان منجر به خدشه دار شدن تصویر ترسیم شده از دموکراسی در اسرائیل می گردد که واشنگتن و غرب آن را سازگار با دموکراسی خود معرفی و در هر فرصتی از آن تمجید می کنند و مدعی اند کشورهای عربی اصلا با چنین فضای آزادی، آشنا نیستند.
این امر امروز تنها توسط تعداد زیادی از کهنه سربازان صهیونیست در بخش سیاست و امنیت این رژیم درک می شود که نمی خواهند رژیم آنها از تصویر کلیشه ای خود که در طول هفتاد و پنج سال به جهان ارائه کرده اند، فاصله گیرد و همچنان جهانیان را متقاعد نماید که به عنوان «دموکراسی در صحرای دیکتاتوری های عربی» باقی مانده است.