العالم - زلال قرآن
« صَمَد» = بمعنی بی‌نیازمطلق، نامحدود و منزّه و مبرّا ازحد تَعیُّن، ثابت و پایدار، و همچنین بمعنی مقصود و هدف است.
«الله الصمد» = بمعنی این است که ذات اقدس الهی، صِرف الوجود و هویت مطلقه کلّ عالم هستی و فاقد ماهیت و نقص امکانی، و ثابت و پایدار ازلی و ابدی، و مقصد و مقصود کل عالم و عالمیان است، بهمین دلیل حسب بخش اول آیه 29 سوره مبارکه الرحمن:
« يَسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ...»
ترجمه: (هر که در آسمانها و زمین است همه از او (حوائج خود را) می طلبند...).
تمامی مخلوقات عالم قصد او را کرده، و با استمداد طلبی از آن غنیّ مطلق برای قرب به او تلاش می کنند.
نکته بسیار مهم: اینکه چون نیاز مخلوقات (ازجمله انسان) به خداوند، امری ذاتی است، لذا آنها چه خدا را بشنا سند و چه نشناسند، چه موءمن باشند و چه کافر، بطور دائم و مستمر در جهت استمداد عملی از او تلاش می کنند و می کوشند از طریق راه هائی که خداوند رحمان برای رفع نیازهای مادی و غیرمادی هر یک از آنها مقدرو مقرر فرموده نیازهای خویش را برطرف نمایند.