العالم ـ فلسطین اشغالی
جمال الدره پدر کودک فلسطینی به نام محمد الدره که 23 سال پیش در چنین روزی از ماه سپتامبر سال 2000 در ابتدای انتفاضه دوم در آغوشش به شهادت رسید، گفت: آن روز من و پسرم محمد به بازار فروش خودرو در غزه رفته بودیم. من از ساکنان اردوگاه البریج هستم که فاصله چندانی تا غزه ندارد. محمد از اینکه ما قصد خرید خودرو داشتیم، بسیار خوشحال بود. اما موفق نشدیم خرید کنیم.
از بازار به سمت اردوگاه برگشتیم در مسیر بازگشت شماری از جوانان غزه خیابان صلاح الدین را بستند. ما از ماشین پیاده شدیم و مسیر دیگری در پیش گرفتیم تا از محل درگیری دور باشیم. به تقاطع البولیس الحربی رسیدیم که ناگهان با بارانی از گوله های نظامیان صهیونیست مواجه شدیم که نتوانستیم به سمت خانه برویم و حتی امکان بازگشت نیز نبود.
ناچار شدیم در محلی پنهان شویم. ابتدا گمان کردم که آنها به سمت ما تیراندازی نمی کنند. اما کم کم متوجه شدم که ما هدف آنها بودیم. تیراندازی بسیار شدید بود و 45 دقیقه طول کشید.
هنگامی که نظامیان صهیونیست اقدام به تیراندازی کردند، محمد از من پرسید؛ اینها چرا دارند به ما تیراندازی می کنند؟ و سه بار سوالش را تکرار کرد اما من پاسخی نداشتم.
تنها دغدغه من این بود که از پسرم محافظت کنم. که ناگهان پسرم فریاد کشید. یک گلوله به زانوی او اصابت کرده بود. پسرم چند بار فریاد زد: من تیر خوردم. به او گفتم نترس. آمبولانس آنجاست و ما را به بیمارستان منتقل خواهد کرد.
پسرم گفت: «بابا نگران نباش! من نمی ترسم. من قوی هستم و تحمل می کنم». پس از آن تلاش کردم با تمام توان از او محافظت کنم. اما تیراندازی بسیار شدید بود و به من اصابت کرد. آنگاه به پسرم نگاه کردم دیدم که جسد بی‌جان او بر پای راست من افتاده و سوراخی بزرگ در کمر او دیدم که به شدت خونریزی می کرد. متوجه شدم پسرم شهید شده است.
جنایت رژیم صهیونیستی در این واقعه آنقدر تکان دهنده که این روز به عنوان روز جهانی همبستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی نامگذاری شده است.
رژیم صهیونیستی شنیع‌ترین جنایت‌ها را علیه کودکان فلسطینی مرتکب می شود و آنها را از تمام حقوق‌شان بویژه حق آموزش، سفر و درمان محروم می کند.
شهید محمد الدره که جنایت ریختن خون او با شلیک مستقیم نظامیان صهیونیست در غزه به صورت زنده از شبکه های تلویزیونی به جهانیان منتقل شد، موتور محرکه انتفاضه دوم بود و به سمبل و نماد انتفاضه دوم تبدیل شد.