العالم - فلسطین اشغالی
به گزارش آناتولی، «عبیر غبن» زن اسیر فلسطینی که چند روز پیش آزاد شد، جزئیات تکان دهنده‌ای از شرایط دستگیری، بازداشت، شکنجه و روش‌های تحقیقاتی ارتش اشغالگر اسرائیل از لحظه دستگیری تا آزادی را بازگو کرد.
او که مادر سه فرزند (دو پسر و یک دختر) 9، 7 و 5 ساله است می‌گوید در طول بازداشت 63 روزه‌اش تحت بازرسی‌های مکرر قرار گرفته است.
وی پس از بمباران مدرسه الفاخوره توسط ارتش اشغالگر رژیم صهیونیستی که با سه فرزندش و دیگران به آنجا پناه برده بود، از شهر بیت‌لاهیا در شمال باریکه غزه خارج و در مسیر رسیدن به رفح بازداشت شد.
عبیر غبن می گوید: «زمانی که جنگ شروع شد در بیمارستان «کمال عدوان» بودم و پس از پایان دوره معالجه پسرم به مدرسه الفاخوره پناه بردم که اشغالگران آنجا را بمباران کردند».
وی افزود: «پس از کشته شدن سایر اعضای خانواده ام تصمیم گرفتم شهر را با فرزندانم ترک کنم.»
آنها از دالانی که اشغالگران ادعا می‌کردند امن است، به سمت شهر رفح حرکت کردند.
وقتی او به پاسگاه نظامی رسید، ارتش از او خواست که بدون فرزندانش به آنجا برود و وقتی او سعی کرد سربازان را متقاعد کند که نمی تواند کودکانش را ترک کند، نیروهای اشغالگر او را تهدید به تیراندازی کردند، او مجبور به ترک کودکانش شد.
پس از اینکه عبیر نزد نیروهای اشغالگران رفتند، سربازان صهیونیست پس از یادداشت نام و شماره شناسایی، او را به محلی دیگر منتقل کردند، این زن فلسطینی می‌گوید آنجا پر از اسرا زن و مرد فلسطینی بود.
سربازان به عبیر غبن دستور دادند که لباس‌های خود را در بیاورد، اما او در حضور سربازان حاضر به این کار نشد و آنها او را تهدید به مرگ کردند، بنابراین او مجبور به انجام این کار شد و مورد تفتیش قرار گرفت.
او در ادامه گفت: «سربازان پس از پوشیدن لباس هایم، دستبند،پابند و چشم‌بند به من زدند، سپس مرا به محل دیگری منتقل کردند، و چند شب با دستبند، چشم‌بند و پابند خوابیدم»
او می‌گوید: «ما را به یک ساختمان بزرگ پر از سرباز بردند، ما را مجبور کردند لباس‌هایمان را در بیاوریم، به من صدمه زدند، کتکم زدند، موهایم را کشیدند و مجبورمان کردند در هوای سرد لباس‌های خاکستری روشن زندان بپوشیم. در تمام این مدت تحت شکنجه و توهین اشغالگران بودم.»
وی افزود: تصاویری را به من نشان دادند و گفتند این شوهرت است به آنها گفتم این شوهر من نیست فقط اسم‌ها شبیه هم است بعد از 8 روز بازجویی و شکنجه مرا به زندان دیمونا منتقل کردند."
سرقت طلاها پس از آزادی
عبیر غبن اظهار داشت: اسرا زن و مرد پس از پایان تحقیقات به زندان منتقل شدند و به مدت 54 روز در آنجا ماندند.
وی افزود: «سربازان مرا مجبور کردند که برگه‌ای مبنی بر دریافت دارایی‌ام را امضا کنم، زیرا جواهرات طلایی به ارزش 12هزار دینار اردن، 3000 دینار اردن به صورت نقدی و وسایل شخصی قبل از بازداشت به همراه داشتم.
او تأیید کرد که سربازان تمام وسایل او را دزدیده‌اند و چیزی به او پس نداده‌اند و تا رسیدن به محل حضور نمایندگان کمیته بین‌المللی صلیب سرخ دستبندهای او را باز نکردند.
عبیر غبن، در حالی آزاد شد که تمام دارایی‌اش به سرقت رفته بود و در بی‌خبری از سه فرزندش به سر می‌برد.