العالم - لبنان
به گزارش الاخبار، وقتی ارتش رژیم صهیونیستی تصمیم گرفت به لبنان حمله کند، صرفا به‌دنبال اجرای برنامه‌های خاص خود نبود - مخصوصا حالا که مشخص شده است ٩٠٠ مورد حمله موشکی و هوایی به بیش از ٢٠٠٠ هدف در جنوب لبنان و بقاع ظرف ٢٤ ساعت گذشته هیچ تاثیری در زرادخانه موشکی حزب الله نداشته است -. در‌واقع چیزی که این رژیم را هراسان کرده است، این است که حزب الله از دیروز دایره حملات خود به عمق فلسطین اشغالی را گسترش داده است و روشن است که این حملات صرفا به اهداف نظامی منحصر شده است.
رسانه‌های رژیم صهیونیستی هم همصدا با مقامات سیاسی و نظامی این رژیم اذعان کرده‌اند که عملیات نابودی قدرت و تجهیزات نظامی حزب الله، عملیاتی پیچیده، دشوار و زمانبر است. این در حالی است که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم تیمی از اعضای کابینه خود را مسئول بررسی دیدگاه‌هایی برای راه‌حل سیاسی حاصل از حمله به حزب الله کرده است. اصلی‌ترین نکته‌ای که از ادعا‌ها و دیدگاه‌های نتانیاهو برمی آید، این است که او امیدوار است حمله به حزب الله، به وی در تحقق نتایج بیشتر و بزرگتر در باریکه غزه کمک کند.
اما با نگاهی به اصل طرح و نقشه نتانیاهو می‌توان گفت که وی از حدود دو هفته پیش، پیوسته از تغییر موازنه قوا در شمال فلسطین اشغالی دم می‌زند. اما الان این تغییر خود‌به‌خود تبدیل به یک هدف و مقدمه تحقق اهداف دیگر از‌جمله جدا کردن جبهه لبنان از غزه یا بازگرداندن شهرک‌نشینان صهیونیست به شمال فلسطین اشغالی شده است و همه اینها – از دید نتانیاهو – در گرو تضعیف نظامی حزب الله و در‌نهایت تحمیل معادلات جدید بر جبهه لبنان و اخراج حزب الله از جنوب لیطانی است.
با این که دشمن از "پیروزی‌های بزرگ " در نتیجه حملات هوایی حرف می‌زند و یوآو گالانت، وزیر اطلاعان این رژیم ادعا کرده است که ۵٠ درصد از توانمندی‌های موشکی حزب الله از بین رفته است، اما کارشناسان این رژیم از‌جمله سرتیپ "یعقوب عمیدرور" مشاور افراطی و راستگرای سابق امنیت قومی این رژیم، این تحلیل را رد کرده‌اند. وی تصریح کرده است که این رژیم "تخریب توانمندی‌های نظامی حزب الله را حتی شروع نکرده است و همچنان از این هدف فاصله دارد".
در طرف مقابل، حزب الله عملا دیروز حملات موشکی خود به عمق فلسطین اشغالی را از سر گرفت و پایگاه رامات دیوید و دیگر پایگاه‌ها و تاسیسات این رژیم در جنوب حیفا و ٦٠ کیلومتری العفوله و زخرون را از سر گرفته و ضربات کاری به مقر یگان دریایی الشییطت نیز وارد کرده است.
از آنجا که پاسخ‌های موشکی مقاومت، نشان داد که حزب الله همچنان از قدرت و آزادی اداره عملیات برخوردار است، نظامیان صهیونیست اعم از قدیمی و کنونی به این نتیجه رسیده اند که حزب الله همچنان از مهماتی استفاده می‌کند که از سال ٢٠٠٦ در انبار داشته است و توانمندی‌های واقعی و اصیل خود را هنوز نشان نداده است؛ این موضوع ارتش این رژیم را به‌سرعت به این سمت کشاند که اظهارات گالانت هیچ محلی از اعراب ندارد و او در حقیقت هیچ اطلاعی از حجم خسارت‌های ناشی از تجاوزات هوایی این رژیم ندارد. ارتش در‌واقع از تکرار رسوایی شبیه آنچه که در جنگ ژوییه ٢٠٠٦ رخ داد، هراس دارد؛ در آن زمان دان حالوتس، رئیس ستاد مشترک ارتش این رژیم در همان روز‌های نخستین جنگ و پس از تجاوزات هوایی این رژیم به لبنان، اعلام کرد که این رژیم در این حمله پیروز شده است.
از روند عمومی حوادث چنین برمی آید که برخی ملاحظات استراتژیک دشمن را به سمت شتابزدگی بی‌سابقه‌ای مبتنی بر فرضیه "تشدید تنش برای کاهش تنش" سوق داده است. منظور از این فرضیه، کسب کنترل بر روند درگیری‌های میدانی برای مهار حزب الله است به این امید که با ارتکاب حداکثر خیانت و خونریزی، مقاومت را وادار به تجدید نظر در محاسبات و تغییر گزینه‌های خود کند.
اما در عمل این فرضیه شکست خورد و دشمن به‌جای تحقق پیروزی و دستاورد‌های میدانی، با معادله جدیدی رو‌به‌رو شد با این مضمون که هر‌قدر حمله به حریم هوایی لبنان را شدت بدهد، مناطق بیشتری در عمق فلسطین اشغالی در تیررس حزب الله خواهد بود و همین حقیقت دشمن را بر آن خواهد داشت که هر چه سریع‌تر به‌دنبال راه فراری از این وضعیت موجود و توقف حمله باشد.
این در حالی است که در شرایط کنونی بر خلاف گذشته، هیچ تحرکی از کشور‌های دیگر مثل آمریکا که همواره در چنین مواردی برای خریدن وقت برای رژیم صهیونیستی وارد عمل می‌شوند، مشاهده نمی‌شود.
با‌این‌حال هیچ‌کس نمی‌تواند با اطمینان بگوید که دشمن دست از جنایات بیشتر اعم از ترور شخصیت ها یا ارتکاب عملیات‌های جنایتکارانه بر می‌دارد.
قدر مسلم این است که حملات رژیم به آنچه که اهداف نظامی تلقی کرده است، اغلب با شکست رو‌به‌رو شده است چون معمولا اثبات می‌شود که اهداف مورد حمله، غیر نظامی بوده‌اند، و همین امر حامیان و طرف‌های نزدیک به جریان مقاومت را بر آن می‌دارد که به حزب الله توصیه کنند، اندکی تامل به خرج دهد تا اشتباهات فاحش دشمن در شناسایی و هدف‌گیری بر ملا شود.