به گزارش پایگاه خبری شبكه العالم، شاهزاده "سلطان بن عبدالعزيز" از جمله كساني بود كه به شدت با نفوذ ارتش عربستان در مناطق صحرايي از مرز "جوف"، "مارب"، "شبوه" و "حضرموت" در مقابل صرف نظر كردن از برخي مناطق كوهستاني غربي رای موافق داشت؛ علت تمایل وی هم این بود که سلطان با دستیابی به گزارش های آمریکایی ها می گفت در این مناطق ذخاير نفتي وجود دارد.
طمع ورزي عربستان نسبت به خاک یمن تنها به خشكي محدود نبوده است؛ این کشور به تلاشهاي خود ادامه داد تا شايد بتواند به يك گذرگاه دريايي در درياي عرب دست يابد. آل سعود در اواسط قرن گذشته، مدعي مالكيت گذرگاه دريايي درياي عرب بودند و تلاش مي كرد با ايجاد خط لوله اي براي عبور نفت به جنوب، به سودهاي كلان نفتي دست يابند، زيرا ايجاد چنين خط لوله اي، مسير كشتي هاي تجاري را كوتاه مي كند و اين كشتي ها ناچار نخواهند بود نفت صادراتي عربستان را از خليج فارس منتقل كنند، بلكه مي توانند آن را از طريق درياي عرب و در جنوب شبه جزيره عربي منتقل كنند. عربستان همچنين تلاش كرد آتش درگيري ها در جنوب را شعله ور كند تا استقلال "حضرموت" را براي تحقق طرحهاي خود تضمين كند، اما اين امر محقق نشد.
از اين رو عربستان از طريق رسانه هاي خود و نيز شيوه هاي آموزشي همچنان تا کنون نقشه خود را به گونه اي نشان مي دهد كه در آن يك راه دريايي از منطقه حضرموت وجود دارد؛ این نقشه با امضاي توافقنامه مرزی ميان دو كشور منافات دارد، توافقنامه ای که در آن علی عبدالله صالح دیکتاتور ساقط شده یمنی از خاك این کشورصرف نظرکرد.
در تصاویری که با سرودهای ملي عربستاني پخش می شود اين مرزها را می توان دید؛ که با نقشه ثبت شده یمن و هيات هاي بين المللي مغايرت دارد چرا كه همچنان بخش هاي وسيعي از منطقه "الربع الخالي" يمن به همراه بخشهاي وسيعي از حضرموت، در نقشه به عنوان مناطق وابسته به عربستان نشان داده مي شود؛ علاوه برآن خاك وسيعي از استانهاي الجوف و مارب و صعده و شبوه، در نقشه به عنوان مناطق جنوبي عربستان در نظر گرفته شده اند .
عربستان اخيرا با قدرت تمام تلاش می کند تا نقشه قديم خود را از نو اجرا كند، از اين رو در سايه سكوت مقامات يمني به مناطقي از جوف و صعده نفوذ كرده است.