العالم - اروپا
سازمان عفو بینالملل در گزارش جدید خود تأکید کرده است که مسئولان فرانسه افرادی را که به مهاجران، پناهجویان و پناهندگان در شمال فرانسه کمک میکنند، آزار و اذیت و مرعوب و به شدت به آنها تعرض میکنند تا به صورت عامدانه اقدامات همبستگی با آنها را مختل کنند.
این گزارش که با عنوان «همبستگی هدف قرار گرفته است، مجرمنمایی و آزار افرادی که از حقوق مهاجران و پناهندگان در شمال فرانسه دفاع میکنند» منتشر شده است، نشان میدهد که چگونه افرادی که به پناهندگان و مهاجران در «کاله» و «گراند سنت» کمک میکنند هدف پلیس و دادگستری قرار میگیرند. «لیزا ماراکانی» کارشناس مدافعان حقوق بشر در سازمان عفو بینالملل میگوید: «در شمال فرانسه، دادن مواد غذایی و کمک به افرادی که گرسنه و بیخانمان هستند بیش از پیش پر خطر شده است، زیرا مسئولان به طور مرتب به کسانی که به مهاجران و پناهندگان کمک میکنند، حمله میکنند.»
مهاجران و پناهندگان با تخریب اردوگاه موسوم به «جنگل» در سال ۲۰۱۶ ناپدید نشدهاند و بیش از هزار مرد و زن و کودک همچنان در این منطقه در شرایط آسیبپذیری زندگی میکنند. نقش مدافعان حقوق بشر که به کمک آنها میآیند، بسیار اساسی است.
دو سال و نیم پس از تخریب «جنگل» معروف، بیش از ۱۲۰۰ پناهنده و مهاجر از جمله افراد زیر سن قانونی بدون همراه، در زیر چادرها و اردوگاههای غیررسمی در اطراف کاله و گراند سنت زندگی میکنند. آنها به طور منظم به مواد غذایی، آب، تأسیسات بهداشتی، سرپناه با کمکهای حقوقی دسترسی ندارند و هدف تخلیه، آزار و اذیت و خشونت از جانب پلیس قرار میگیرند.
برخی مدافعان حقوق بشر به سازمان عفو بینالملل گفتهاند که اقدامات مرعوبسازی، تهدیدات به بازداشت و خشونتها به بخشی از اقدامات آنها تبدیل شده است. یکی از فعالان اقدامات بشردوستانه اظهار داشته است که در ژوئن ۲۰۱۸ پس از فیلمبرداری از چهار مأمور پلیسی که در حال تعقیب یک خارجی در کاله بودند، با خشونت به زمین پرتاب شده و گلویش فشرده شده است.
سال گذشته، چهار سازمان گزارشی منتشر و در آن به ۶۴۶ مورد آزار و اذیت و خشونت قابل انتساب به پلیس علیه داوطلبان کمکرسانی بین نوامبر ۲۰۱۷ تا ژوئن ۲۰۱۸ اشاره کردهاند. از ابتدای سال ۲۰۱۹، حدود ۷۲ مورد ثبت شده، اما به احتمال زیاد این ارقام بسیار پایینتر از واقعیت است.
«الئونور ویگنی» که در طرح ناظران حقوق بشر در کاله مشارکت داشته اعلام کرده است که اقدامات مرعوبسازی علیه داوطلبان کمکرسانی در تابستان سال ۲۰۱۸ به اوج خود رسید و پلیس از فنون آزار و اذیت جدیدی استفاده کرد. وی میگوید: «در ماههای آوریل و می ۲۰۱۸، چندین مورد بازرسی بدنی به ویژه از زنان داوطلب کمکرسانی صورت گرفت که گاهی از سوی پلیسهای مرد انجام شد. همچنین شاهد افزایش توهینها و پرتاب افراد بر روی زمین بودیم. اخیراً تهدید به دادگاهی شدن و بازداشتها نیز افزایش یافته است.»
کسانی که سوء رفتارها در قبال پناهندگان، مهاجران و مدافعان حقوق بشر را گزارش میدهند از اینکه جدی گرفته نمیشوند اظهار ناراحتی میکنند. «شارلوت هد» یکی از این نیکوکاران است که بارها رفتار پلیس را به نهاد تحقیق داخلی پلیس گزارش داده، اما گزارشهای وی افترا آمیز تلقی شده است. یک سازمان محلی دفاع از حقوق بشر بین ژانویه ۲۰۱۶ و آوریل ۲۰۱۹، بیش از ۶۰ شکایت به نهادهای مختلف ارائه کرده است. در ماه می ۲۰۱۹، وزارت دادگستری فرانسه به سازمان عفو بینالملل اعلام کرد که دادگاههای منطقهای فقط یازده شکایت از سال ۲۰۱۶ دریافت کردهاند و فقط یکی از آنها از سوی دادگاه بررسی شده است.
اضطراب و نگرانی از تحت تعقیب قرار گرفتن
یک افغان به سازمان عفو بینالملل توضیح داده است که پلیس در زمان تخلیه اجباری به پشت وی با باتوم ضربه زده و یکی دیگر نیز گفته است که یک مأمور پلیس در چادر وی ادرار کرده است. یک ایرانی نیز میگوید: «من در جستجوی امنیت کشورم را ترک کردم، اما اینجا قربانی خشونتهای مأموران پلیس هستم. پلیس هر روز برای گرفتن چادر و لباسهایم به اینجا میآید».
تعداد اردوگاهها و چادرهای تخریب شده در کاله و گراند سنت از یک سال پیش افزایش یافته است. در پنج ماه نخست سال ۲۰۱۹، برای ۳۹۱ مورد اخراج اقدام شده است، مهاجران و پناهندگان پس از اخراج شدن احتمال دارد با خشونتهای بیشتری مواجه شوند. یکی از زنان منطقه که به مهاجران کمک میکند به سازمان عفو بینالملل اطلاع داده است که یک مأمور پلیس را در حال پاشیدن گاز اشکآور به صورت مهاجرانی که در باغ وی خوابیده بودند، دیده است.
خشونتهای زبانی و جسمی روزمره
افزایش شمار اخراجها حاکی از سیاست فرانسه برای جلوگیری از تشکیل نقاط ثابت به هر قیمت ممکن و جلوگیری از استقرار اردوگاهها با هدف منصرف کردن مهاجران از ماندن در این منطقه است. با اینکه مقامات فرانسه اقداماتی را برای فراهم کردن امکان دسترسی مهاجران و پناهندگان به مراکز پذیرش و خدمات نگهداری طرفداران پناهندگی انجام دادهاند، اما این مراکز بسیار دور از کاله و گراند سنت قرار دارند و در برخی موارد پر هستند. با هدف کاهش رنجهای این افراد، مدافعان حقوق بشر تلاش میکنند کمبودها را جبران کنند و کمکها و خدمات اساسی را که دولت فرانسه ارائه نمیدهد تأمین کنند. مسئولان فرانسه به جای اذعان به اهمیت کار این افراد، مانعتراشی و تلاش میکنند آنها را مرعوب و آزار و اذیت کنند و حتی اقدام به تعقیب بیپایه و اساس آنها میکنند و حتی دست به خشونت میزنند.
مدافعان حقوق بشر به سازمان عفو بینالملل توضیح دادهاند که خود را بیش از پیش تحت فشار احساس میکنند که تأثیرات منفی بر کل جنبههای زندگی آنها گذاشته است. برخی از آنها از بیخوابی، اضطراب و دلهره رنج میبرند و برخی دیگر گفتهاند که تعقیبها تاثیراتی فلجکننده دارد.
«لوان توروندل» که در کاله کار میکرد به عفو بینالملل اعلام کرده است: «من احساس میکنم بین نیازهای افرادی که تلاش میکنم به آنها کمک کنم و اقدامات مرعوبسازی مسئولان فرانسوی که تلاش میکنند در مسیر اقدامات بشردوستانه مانعتراشی کرده و فعالیتهای ما را تخلف قلمداد کنند، گرفتار شدهام. این یک فضای کاری قابل تداوم برای ما نیست و افرادی که ما به آنها کمک میکنیم از این بابت رنج می برند.»
یکی از مدافعان حقوق بشر به سازمان عفو بینالملل می گوید: «برای داوطلبان کمکرسانی، اوضاع بسیار سخت است. آنها میترسند. ما به آنها درباره امنیت و شرایط، اطلاعات میدهیم و این آنها را نگران میکند. جذب داوطلبان جدید بسیار سخت شده است. »
با وجود آزار و اذیتها، شمار زیادی از افرادی که از سوی عفو بینالملل مورد سؤال واقع شدهاند، برای ادامه کارشان مصمم هستند.