العالم _ جهان اسلام
روزنامه اماراتی «الخلیج» (منتشره در امارت شارجه) در سرمقاله امروز شنبه، بار دیگر خواستههای ابوظبی برای حضور در هر توافق احتمالی با ایران را مطرح کرد اما با لحنی به ظاهر غیرخصمانه و آرام که در برهه کنونی در رسانههای محور سعودی اماراتی کمسابقه است.
این روزنامه اماراتی در این مطلب با تیتر «ارکان حلوفصل [سازش] با ایران»، کشورهای عربی خلیج فارس را «دوستدار صلح»، «خواستار ثبات، امنیت و شکوفایی» که «دشمن کسی (از جمله ایران) نیستند» و ایران را «مداخلهکننده در امور دیگر کشورها»، کشور غیرعادی و نقضکننده قوانین بینالملل و اصول همجواری معرفی کرد و نوشت «امارات مثل دیگر کشورهای عربی خلیج [فارس] هیچ دشمنی با ایران ندارد و خواستار آزار آن هم نیست».
الخلیج در پوشش این لحن دوستانه همه اتهامات همیشگی عربستان سعودی و امارات را تکرار کرد و نوشت: «در پی بحران برنامه هستهای ایران و دخالت ایران از طریق بازوهایش در امور کشورهای همسایه و در سایه تهدیدهای متقابل ایران و آمریکا، قطعا کشورهای خلیج [فارس] از جمله امارات، دنبال تشدید وضعیت [با ایران] نیستند. کشورهای خلیج [فارس] هر تلاشی منطقهای یا بینالمللی برای کاهش شدت تنش طرفین را تا جایی که به نقطه آغازی برای مذاکرات با هدف حل مقبول بحران کنونی برسد، به طوری که از اثر تهدیدهای منطقه و دنیا بکاهد و ایران را کشوری عادی و متعهد به قانون بینالملل و قواعد حسن همجواری قرار بدهد، حمایت میکنند».
الخلیج افزود، «کشورهای خلیج [فارس] همیشه خواستار صلح بودهاند و برای ثبات، امنیت و شکوفایی تلاش کردهاند. این کشورها متعهد به قانون بینالملل هستند و با کسی دشمنی ندارند و هیچگاه از نقش خود به عنوان بخشی از منظومه بینالمللی، از حضور در محافل و نشستهای با هدف صیانت از امنیت و صلح به عنوان هدفی که همه امتها برای آن تلاش میکنند شانه خالی نکردهاند».
این روزنامه در ادامه، تنش اخیر بین آمریکا و ایران در پی خروج آمریکا از توافق هستهای و بازگشت تحریمهای اقتصادی و مالی علیه ایران را به خصوص بعد از حادثه برای چهار نفتکشهای در آبهای امارات و دو نفتکش دیگر در دریای عمان و اقدام ایران به سرنگونی پهپاد آمریکایی، نیازمند تحرک بینالمللی برای جلوگیری از پیامدهای آن دانست و نوشت: «کشور امارات مثل دیگر کشورهای خلیج [فارس] دشمنی با ایران ندارد و خواستار آزار آن هم نیست. ایران کشوری همسایه و بخشی از منطقه و دارای تاریخ مشترک با آن است. اما ما از آن میخواهیم که مثل یک کشور [عادی] عمل کند نه انقلاب [کشوری انقلابی] و از دخالت در امور دیگران دست بردارد و علیه آنان تهدیدی نباشد. بر همین اساس باید سازشی سیاسی با ایران حاصل شود؛ سازشی روشن، صریح، بدون پیچیدگی و ابهام که بنیانگذار روابطی جدید همراه با احترام متقابل باشد».
الخلیج در ادامه با ذکر چهار مورد، چهار خواسته ابوظبی را که پیشتر هم بیان شده بود، تکرار کرد و آن را «اصول بدیهی» نامید که طبق ادعایش، هر سازش و توافق احتمالی در آینده باید آن را مد نظر قرار دهد.
به ادعای الخلیج این چهار مورد به این قرار است؛ «اول؛ برنامه هستهای ایران باید مطلقاً صلحآمیز و در چارچوب توافقی روشن و شفاف بدون هرگونه بند مشکوکی باشد. این برنامه باید تحت بازرسی سازمان بینالمللی انرژی اتمی باشد. دوم؛ برنامه موشک بالستیک ایران، برنامه دیگری است که باید بخشی از مذاکرات باشد، چرا که این موشکها تهدیدی برای امنیت منطقه است. سوم؛ سلامت تردد و سیاست منطقهای ایران باید بخشی از توافق باشد. چهارم؛ کشورهای خلیج [فارس] باید در هر توافق جدیدی شریک باشند، چرا که اساساً ذیربط هستند و نباید کشور دیگری نماینده آنان باشد یا نقش آنان را بگیرد».
اوایل خردادماه گذشته نیز مشاور پیشین ولیعهد ابوظبی شبیه این خواستهها را به عنوان شروط کشورهای خلیج فارس برای گفتوگو با ایران خواستار شده بود اما برخی کاربران در فضای مجازی مثل توییتر او را به تمسخر گرفتند.
مشاور پیشین ولیعهد ابوظبی، ادعای امارات درباره جزایر سهگانه ایرانی را «اشغالگری» نامید و با دخالت در برخی امور داخلی ایران، شروط را اینگونه بیان کرد: 1- توقف ادبیات تهدیدآمیز. 2- توقف دخالت در امور منطقه. 3- پایان اشغالگری جزایر امارات. 4- توقف برنامه هستهای و موشکی 5- توقف حمایت از شبهنظامیان تروریستی. 6- توقف استفاده از نام خلیج فارس.
در آن زمان، خانم «شیخه قاسم» استاد رشته فلسفه دانشگاه کویت در واکنش به این خواسته مشاور پیشین ولیعهد ابوظبی با یادآوری شروط ریاض برای قطر، این خواستهها را به نوعی ریشخند کرد و در پاسخ نوشت: نام خلیج فارس در منابع قدیمی موجود است آقای دکتر و خودتان هم میدانید. فکر میکنم این شروط نشدنی شبیه همان شروط [ریاض و ابوظبی] برای قطر است. البته ما [برای همه] صلح آرزو میکنیم.
کاربری عُمانی به نام دکتر «محمد الراشدی» در پاسخ به این مقام سابق اماراتی نوشت: شرط را قدرتمندان میگذارند [نه طرف ضعیف].
فارس