خبر:
در حالی که تنها سه روز تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا زمان باقی است اما تمرکز بر مسائل مربوط به سیاست خارجی در این انتخابات مانند گذشته نیست.
تحلیل:
در این دور از انتخابات و به‌ویژه در مناظره ها بجز مواردی معدود و البته مربوط به چین، روسیه، کره شمالی و بالاخره ایران آنهم در قالب دقایقی محدود مساله سیاست خارجی محل توجه دو کاندیدا قرار نگرفت. شاید یکی از دلایل این مساله آن باشد که اساسا با تعطیلی یکی از سه مناظره به دلیل بحران کرونا مجالی برای تمرکز بر این مقولات فراهم نیامد.
- در عین حال احتمالا ذوق و سلیقه رای دهندگان آمریکایی اقتضای آن داشته است که با توجه به بحران کرونا، وضعیت سخت اقتصادی و مسائل دامنگیر داخلی در آمریکا در پایان دوره ترامپ، یک طرف ترجیح دهد این مسائل را محل حمله قرار دهد و دیگری در مقابل آن از خود دفاع کند و یا به ذکر دستاوردهایش بسنده کند. واقعیت آن است که نظرسنجی‌ها درتعیین مسیر و شکل دهی به نحوه انتخابات آمریکا بسیار موثر قلمداد می‌شوند.
-جای خالی مباحث سیاست خارجی در تبلیغات انتخاباتی البته بی ارتباط با تسلط نگاه استراتژیک واحد آمریکا به خارج از مرزهایش نیست. مبتنی بر یک تعریف متداول هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات در اساس از استراتژی واحدی پیروی می‌کنند و تغییر دولت‌ها انحراف یا تغییر چشمگیری در این استراتژی واحد ایجاد نمی‌کند.
- مفهوم کلان این امر آن است که به‌ویژه در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا صرف نظر از اینکه دونالد ترامپ یا جو بایدن بر صندلی ریاست تکیه بزنند بایستی همچنان با داعش و دیگر گروه‌های تروریستی زیست کرد، برمیزان مقاومت‌ها در برابر سیاست‌های آمریکایی افزود، رویکرد ایران هراسی را در حجمی قابل توجه تر مشاهده کرد، غارت نفت و فروش اسلحه را به کشورهای منطقه با بهانه های مختلف بانتظار نشست.
-دیگر مفهوم و معنای این مساله آن است که در سوریه هیچ کمکی به بازسازی این کشور صورت نخواهد گرفت و بر فشارهایی از جنس "قانون قیصر" افزوده خواهد شد و البته شمال این کشور همچنان محل ترکتازی آمریکا قرارخواهد داشت. در عراق پروژه های زیرساختی همچنان بلاتکلیف نگه داشته خواهند شد، فشارها بر انصارالله بنفع سعودی و امارات تشدید خواهد شد، اوضاع لبنان تاحصول توافقی مورد رضایت اسرائیل بهبود پیدا نخواهد کرد، ایران همچنان محل فشار و تضییق برای کوتاه آمدن از مواضعش قرار خواهد داشت و بالاخره اجبار بر کشورهای هر دو منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا برای تسلیم در برابر اسرائیل و تکمیل عادی سازی روابط دریک گام و تحقق معامله قرن در گام بعدی مضاعف خواهد شد.