العالم- تحلیل روز
برخی معتقد بودند که نتانیاهو بعد از جنگ اخیر علیه نوار غزه- به‌ویژه که این باریکه مقاوم و پایدار ماند و دستاوردهای چشمگیری کسب کرد- عین برگ پاییزی خواهد افتاد و خشک خواهد شد. ولی دستاورد این جنگ برای نتانیاهو پیروزی موقت رژیم صهیونیستی بود؛ رژیمی که همواره عطش کشتن، اعدام کردن و آزار فلسطینیان را دارد.
این پیروزی زیاد دوام نخواهد داشت و شهروندان صهیونیستی به زودی خواهند فهمید که تنها دستاورد این جنگ نابود کردن قدرت بازدارندگی اسرائیل بود و قواعد درگیری را به نفع حماس تغییر داد و ثابت کرد که اسرائیل سست‌تر از خانه عنکبوت است.
در هر حال، نشانه‌ها و تغییرات در ائتلاف‌ها حاکی از آن است که یائیر لاپید نمی‌تواند در روزهای آتی دولتی یکپارچه تشکیل دهد و همچنین نمی‌تواند "نفتالی بینت" را برای مشارکت در این دولت متقاعد کند؛ زیرا بنیت منتظر است تا احتمالا انتخابات جدیدی- پنچمین انتخابات طی دو سال- برگزار شود و موقعیت او بهتر شود و دولتی را بدون چانه‌زنی میانه‌روها تشکیل دهد و شاید در صلاح آینده سیاسی او باشد که به جای منتظر ماندن، هر چه سریعتر وارد عمل شود و به بیشتر از آنچه نخست‌وزیر دوره‌ای دارد، دست یابد.
لاپید نیز بر زمان سبقت گرفته است و او یاوری واقعی به جز "آویگدور لیبرمن" ندارد و قرار نیست که لیبرمن با او بر سر کرسی‌ها چانه‌زنی کند؛ زیرا تنها شعار لیبرمن دستیابی به توافقی است که به نتانیاهو تا ابد پایان دهد. چنین توافقی بین این دو شخصیت حاصل شده است و لیبرمن تلاش می‌کند طرف‌های دیگر را برای ورود در دولتی- ولو موقتی- ترغیب کند که هدف آن پایان دادن به انحصارطلبی نتانیاهو است. نتانیاهو نیز اوضاع را از دور رصد می‌کند و تمامی احتمالات را در نظر می‌گیرد و به این نتیجه می‌رسد که هیچ‌یک از این احتمالات به تشکیل دولتی ختم نمی‌شود، بنابراین وارد بازی تبلیغات به نفع خودش می‌شود و به همین جهت، خودش را حامی امنیت رژیم اشغالگر معرفی می‌کند که به جنبش حماس ضربات کوبنده‌ای وارد کرده است.
فارس الصرفندی